HAYALLERE GÜVEN

Ocak ayı. hava buz gibi ve ayazlı. O buz gibi havada etrafım bembeyaz bir şekilde uyandım. Bu bir kar tabakasıydı. Evimin dışında kocaman bir alanı kaplıyordu. Okula gitmek için erkenden hazırlandım ve yola koyuldum. Okula doğru giderken ayağım buzdan dolayı çok kötü kaydım .Ve yere düştüm . Kolumun üzerine. O anlık öyle bir acı hissettim ciyakladım bir anda. Sanki kemiğim damarımın içine giriyormuş gibi hissettim. Ve üşüdüğüm için bir an önce ayağa kalkmam gerekti. Zar zor kalkıp eve gittim ve kolumu anneme gösterdim. Annem koluma bakakaldı. Ve beni hemen hastaneye götürdü. Kolum kırılmıştı. Ve işin kötü yanı benim bir hafta sonra basketbol final maçım vardı. Ama bu kolla okula bile gidemezdim. Ama ümidimi yitirmedim. Bir hafta boyunca koluma akapunktur tarzı şeyler yaptım. Ve kolumu çalıştırdım. Koçumu zar zor ikna edip maça çıktım. Eskisi gibi oynayamıyordum ama idare eder. O acıyla oynamaya devam ettim. Kolum ağrıyor diye pes etmedim. Ve son 10 saniye kala çok  kritik bir sayı attım. V maçı benim sayemle kazandık. Yani uzak ve imkansız görünen bir şey, bir anda yakın ve mümkün olabilir.