Hayaller-hayatlar

On sekiz yaşıma geçer geçmez çocukluktan beri genelde herkesin hayali olan arabayı almak için birsürü araştırma yaptım ve bir tane sitede tam hayalimdeki arabayı gördüm. Fiyatı da aynı güzel hayalimdeki araba kadar güzeldi. Birkaç kişiden biraz borç almam gerekse de o arabayı almak için her şeyi yapardım. Yaptım da zaten.

O mükemmel arabayı satan mükemmel insanın numarasını bulmakla başladım işe arabanın tüm detaylarını sordum,ekonomik olarak en uygun ne kadar olabileceği konusunda elimden geleni yaptım. Sonunda satın aldım. Birkaç gün sonra o adamdan arabayı almak amacıyla buluşma ayarladım. Araba için bu kadar heyecanlı olmam belki çok saçma gelecek size ama çocukluktan beri istiyorsanız bir şeyi eğer inanın saçma falan değil. Belki bu duyguyu tatmamış olabilirsiniz. Eğer bu duyguyu tatmadıysanız ne yazık! Sonunda hayalime ulaşabileceğim gün geldi. yeni aldığım arabanın tüm işlemlerini internetten hallettikten sonra buluşma noktasına gittim. O da ne? Beklediğim arabanın iki kat küçüğü, aynı model bile değiller.Ortada adam da yok. Sadece arabanın üstünde bir not içinde de: Çok üzgünüm ama cidden paraya çok ihtiyacım vardı. Sanırım dolandırılmıştım. Hatta sanırım değil dolandırıldım! Ne yapacaktım şimdi o adamla görüşmeden önce saf gibi parayı verirsem olacak buydu. Şu an ne o adama kızabilirdim ne de dolandırılmama. Şu an kızmam gereken tek kişi bendim. Çok istediğim bir şeyi almak için bu kadar acele etmem ve saf gibi davranmam çok anlamsızdı. Birsürü kişiden bu araba için borç almıştım ama şimdi ne onlara verecek param nede kendime harcayacak param vardı. Kısacası benim kendime hayrım yokken başkalarına nasıl para verebilirim ki? Yapacak bir şey yok son pişmanlık fayda etmiyor işte. Bunları düşünürken aklıma fikir geldi. Eğer o adamın bıraktığı araba o adamın üzerineyse polise plakayı verip adamı bulabilirdik. Peki ya araba o adamın üstüne değilse? Olsun denemekten zarar gelmez. Oradan çıkar çıkmaz hemen polisi aradım ve olayı anlattım. Sonra beni ofisine çağırdı.Gittim ben de. Onlara plakayı verdikten sonra hemen araştırmaya başladılar bana da gitmemi söylediler. Benim de gitmekten başka çarem olmadığı için gittim. Birkaç saat sonra bir telefon geldi. Plakanın sahibi bulmuşlar ama aradığım adamın değilmiş maalesef.

Bütün hayallerim suya düştü birden. Ama ne yapabilirdim ki kendi kafasızlığımın cezasını çekecektim.Zorundaydım.İnsanlardan aldığım borçları da nasıl geri vereceğim hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu.

(Visited 121 times, 1 visits today)