Bir gün cam kenarındaki sandalyede oturmuş dışarıyı izliyordum. Kuşlar uçuşuyor, kediler ve köpekler bahçede keyifle koşuyordu. Ve dedikmiş, hava ne kadar da güzel. Sonra, birden arkamda Coco’yu gördüm. Yani kedimi. Yanıma geldi, kaloriferin üzerine çıkıp dışarıda eğlenen arkadaşlarına baktı. Ben de dışarı çıkmak istiyorum, dedi. Olmaz dedim. Dışarı çıkamazsın dedim. Üzüldü. O zaman ödev yapalım hadi dedi. Başladık ödevleri yapmaya. Sonra Coco sordu, matematik nedir diye. Bende dedim ki, matematik hayatın ve doğanın sembollerle ve işlemlerle gösterilmesidir. Toplarız, çıkarırız, çarparız, böleriz vb ile problemleri çözeriz. Peki dedim, ya sen 23 Nisa’nı biliyor Muş’un Coco? Coco da elbetteki biliyorum dedi: Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı. Çocuklara hediye edilen Dünyadaki tek bayram. Bende aferin Coco dedim. Sen bir ödülü hak ettin.
Coco ile ödev yaptık, oynadık ve güzel bir gün geçirdik. Sonra bir baktım sabah olmuş, uyanmış yatağımda yatıyorum, meğer Zihni’m bana bir oyun oynuyormuş. Kalktım, kahvaltımı yaptım ve gece boyunca Coco ile yaptığım ödevleri tekrar yaptım.