Bir gün hayallerimi gerçekleştireceğim dedim. Bugün, o gün… İlk hayalimi yapacağım bir tranbolin kurdum. Sonra öyle bir zıpladım ki uzaya gittim. Ama uzayda nefes alabiliyordum. Dünyanın içine geri geldiğimde 2 adım sonra bir roket kalkıyordu. Ben dumanlara kendimi saldım. Duman bulut gibiydi, ayrıca ateşi hiç hissetmiyordum.
Dumanlar beni çok hafifmişim gibi taşıyordu. Dumanların arasında kaybolduğumda gözlerimi kırptığım an meğer bir rüyaymış dedim. En sonunda gerçekten gözlerimi açtığımda bana dikkatle bakan hiç tanıdık gelmeyen bir çift kahverengi gözle karşılaştım. Annem yeni dadı olduğunu söyledi, bu da bir kabus olmalıydı.
(Visited 51 times, 1 visits today)