Havaalanındaki Kaza

Bir uçak kazası geçirmiştim. Ağır yaralı bir şekilde bilmediğim bir yatakta yatıyordum. 5 dakika boyunca bana ne olduğunu düşündüm. Ama aklıma hiç bir şey gelmiyordu. Kıpırdayıp etrafıma bakmaya çalıştığımda o an bir şey fark ettim. Kıpırdayamıyordum. Hemen bağırmaya başladım nerde olduğum hakkında hiçbir fikrim olmadığı için sadece “Yardım edin!” diye bağırıyordum. Çok telaşlı olduğum için bana doğru gelen ayak seslerini duymuyordum. bakabildiğim yerde bir yüz gördüğümde rahatlamıştım. İyi olan şeyde o kişinin babam olmasıydı. Babama göz yaşlarımı tutamayarak: “Baba hareket edemiyorum!” dedim. O çok sakin davranıyordu, ama gözlerindeki gizli gözyaşlarını görebiliyordum. İlk aklıma gelen belli bir kısmımın felç kalabileceği aklıma geldi. Bunun olmamasını umarak babama neler olduğunu sordum. Babam bana her şeyi sakince teker teker anlatarak kötü bir durumda olmadığımı sadece bir kaza yüzünden bir süre boyunca bu şekilde uyuşuk kalacağımı ve hareket edemeyeceğimi söyledi. Bende onun gibi sakin kaldım. Birkaç hafta sonra tekrar eski salığıma geri döndüğüm yani yürüyebildiğimi fark ettim. Ve hayatta sakin kalmanın da çok önemli bir etken olduğunu anladım.