Hata Bende

Günler birbirinden farksız geçerken, Nehir sahilde bir şişe fark etmiş. İçinde bir not varmış. Notu okumuş. Notta çok bir şey yazmıyormuş. Yalnızca sınıftaki arkadaşı Açelya’nın yeni bir kalemlik aldığı ve onu çok sevdiği yazılıymış. Arkasında da onu çalması gerektiği yazıyormuş. Nehir o cümleyi okuyunca şişeyle birlikte denize atmış. Şişe büyük bir dalga ortaya çıkarmış. Ertesi gün okulda herkes yeni yapılan binaya bakarken bir anda kendini kontrol edemeden kalemliği almış ve çantasına koymuş. Açelya kalemliğin orada olmadığını fark edince bir anda üzgünlüğünü belli etmiş. Beş dakika önce mutlu olan Açelya artık yerinde kafasını öne eğmiş bir şekilde oturuyormuş. Nehir eve gidince odasına çekilip beklemiş. Üç saat, dört saat… Ardından bağırmaya başlamış: “Bunu yaptığıma inanamıyorum!” Ertesi gün okulda tekrardan gizlice kalemliği Açelya’nın masasına bırakmış. Açelya kalemliğini tekrar görünce mutluluktan havaya uçmuş. Nehir, “Hata bende” demiş. Açelya’dan gelen cevap “Sorun değil.” olmuş. Açelya’nın eski haline dönmesi tüm sınıfı tekrardan canlandırmış. Böylece Nehir’in de içi rahatlamış.