Aralık ayındaydık. Havalar iyice soğumuştu. Zaten bu senenin çok soğuk olacağını hava durumu haberlerinde duymuştum. Eylül ayından sonra hava sıcaklığı birdenbire hızla düşmeye başlamıştı. Dışarıda çok soğuk bir ayaz vardı.
Hala kar yağmıyordu, her sabah kalktığımda penceremden dışarı bakıp kar yağıyor mu diye bakıyordum. Ama yağmıyordu, çok üzülüyordum. Havanın bu kadar soğuk olmasına rağmen kar yağmamasına bir anlam veremiyordum. Aradan kaç gün geçti ama bir türlü yağmamıştı. O gece yatarken bir dilek tutmuştum. Çok ama çok kar yağmasını istemiştim. Sabah kalkıp ilk işim camdan dışarı bakmıştım. Ve gözlerime inanamadım, odamda çığlık atıp lapa lapa kar yağıyor diye bağırmıştım. her taraf bembeyazdı ve hala kar yağıyordu. Dileklerim gerçek olmuştu. O anda hayatım bir anda değişti. O gün gerçekten de bileklerimize kadar kar yağdı. Hava durumunda 4 gün kar yağacağını izledim. Ve çok ama çok sevinmiştim. Sonunda çok kar yağmaya başlamıştı. Artık hergün kar yağıyordu. Hatta o kadar çok yağdı ki Uludağ’a bile ailece eğlenmek için gittik. Orada çok eğlendik. Eve döndüğümüzde hala kar yağıyordu. Evin bahçesinde de biraz oynayıp eve girdik.
Kar yağışı aralıklı olarak Mart ayına kadar yağmaya devam etmişti. O sene gerçekten de kara doymuştum sanırım. Artık her sene soğuk havalarda akşam yatağa girdiğimde bol bol dua edip dilek tutuyorum. Umarım dualarım ve dileklerim gerçekleşir ve hep kar yağar.