Yine bır gece yalnız olmanın sıkıntısını çekiyor,bütün gün sadece boş şeylerle zaman geçirerek günü sonlandırmak amacıyla yaşadığımın acısını hissediyordum.Büyük bir ilgi ile izliyormuş gibi görünmeme rağmen aslında tek bir repliğine bile dikkat etmediğim filmi açık bırakarak yerimden kalkıp evi turlamaya başladım.Hem odalarda dolaşıyor hem de kendi kendime konuşuyordum.Birisiyle konuşmaktan çok daha iyi.Seni dinlediği kesin birine anlatıyorsun içindekileri.Aklıma çocukluğum geliyor birden.Ama hangi dönemi?Ailem ile mutlu yaşadığım,yalnızca anın tadını çıkardığım,hayatımın masallardaki gibi olduğu zamanları mı yoksa evimizin küllere döndüğü,ailemin öldürüldüğü ve bizim kaçırıldığımız,bir günün bile koca bir sene gibi geçtiği o kafeste her gün bir çocuğun kurban edildiği,benim de tüm güzel şeylere inancımı kaybettiğim zamana mı?Kimi kandırıyorum?Bunun pek bir önemi de yok ki.İki türlü de bana acı veriyor.
Böyle düşünmeme rağmen bir şekilde eski fotoğraf albümümüzü alıp resimlere bakmaya başladığımda kendimi durdurmuyorum.Tek gözle bakmaya çalışmak zor oluyor.Herkese birden bakabilmek varken tek tek suratlara bakmam gerekiyor.Onlara bakarken pek de özlem duyduğumu söyleyemem.Hele de sevgilerinin bir tek bana olmadığını biliyorken.Tamamen küle dönmüş bi evden sağ çıkan tek şeyin bu albüm olması beni yeterince şaşırtırken bir de neden şimdiye kadar albümü atmadığıma hayret ediyorum.Karnımın gurultusunu da fırsat bilerek mutfağa gidiyorum.
Eğer tek bir gözünüzü sizi kaçıranlar yüzünden veya başka bir şekilde kaybettiyseniz benim gibi çöpün yerini bulmanız biraz zor olabilir.Albümü attıktan sonra yarı kapalı bir gözle buzdolabını açmamla gözüm de faltaşı gibi açıldı.Evet orada duran şey bir gözdü.Kendime bakıyordum.Bu benim gözümdü.Peki bu nasıl mümküm olabilirdi? Sahibinden çıkarılmış bir organ canlı olarak ait olduğu vücutta hissetmeye devam ediyor.Ben gözüme bakarken o da bana bakmaya devam ediyordu.
Ona baktığımda ne kadar da aciz görünüyordu.Dıştan uursamaz ve kendinden başka kimseyle ilgilenmiyormuş numaraları yapan kendisi değilmiş gibi nasıl da gözünü görür görmez korkuyla bayıldı.Aile albümümüzü bu zamana kadar atamamış olması bile onun geçmişe ne kadar takıldığının bir göstergesi.Anne ve babamın sevgisini hiçbir zaman kazanamamasını sebebi olan beni yani ikizini görmediği için olmayan gözüne teşekkür etmeli.Kaçırılmamızın tek sebebinin babamın gözündeki tek varis olan ben olduğumu,kurban edilecek çocuklardan biri olduğumdan dolayı öldüğümü zannetiği için kendini ben olarak tanıtarak işlerin başına geçtiğinde intikam için geri dönmeyeceğimi düşündüğü için de ben onun çalışmayan beynine teşekkür etmeliyim.Ama ben ona ziyaden yer altında bir fare gibi normalde yüzüne tüküreceğim türde insanlarla işbirliği yaparak hayatta kalmaya çalışırken onun geçmiş ailemiz ile ilgili tüm anıları çöpe attıktan sonra kendini hep tek çocukmuş gibi göstererek bunca yıl zenginliğinin tadını çıkarmasına bir sürelik göz yumacak kadar temkinliydim .Asıl şimdi tek çocuk olarak kalma zamanıydı.Cebimdeki çakmağı çıkarıp dışarıda kimsenin görmediğinden emin olduktan sonra ben de dışarı çıkıp evi ateşe verdim.
Yarın gazetelerde ünlü şirket sahibinin talihsizliği yüzünden geçmişteki gibi evinin gece yarısında ateşe verildiğini ama kendisinin o sırada yürüyüşte olduğu için ölümden kurtulduğunun haberi yer alacaktı.
https://www.etsy.com/listing/243050474/black-leather-eye-patch-eyepatch-slade?utm_source=weheartit&utm_medium=api&utm_campaign=api
https://weheartit.com/entry/127328395
https://weheartit.com/entry/299928836