Sıradan bir akşamdı benim için. Dişlerimi fırçalayıp , pijamalarımı giydikten sonra yatağıma yatıp uyudum. İşte hikayem tam da burada başladı.
Gözlerimi açtığımda gördüklerime inanamadım. Çünkü yatağımda değil bir lunaparktaydım. Herkes bana bakıyordu. Üzerimde pijamalarım vardı ve ayaklarım çıplaktı. Annem ve babam endişelenmiş olmalı diye düşündüm. Biraz da korktum. Tanıdık birisini görebilir miyim diye etrafı kolaçan ettim. Fakat hiçbir tanıdığa rastlamadım.
Lunaparkın içinde gezinmeye başladım.Gondola binen çocukların saçları uçuşuyor ve sevinçten bağırıyorlardı. Biraz ilerideki çocuklar dönme dolap kuyruğunda sabırsızca bekliyorlardı. Biraz daha ileride lunapark polisini gördüm. O da beni fark etti. Hızlı adımlarla polisin yanına gittim. Yardım istedim ve annemin numarasını verdim . O da arayıp durumu anlattı. Polis amca beni beklemem için odasına davet etti. Yarım saat geçmeden annem ve babam telaşla yanıma koştular.
Eve gittiğimizde yatağıma yatarken “Lütfen yatağımda uyanayım Allah’ ım ” diye dua ettim.