Her akşam olduğu gibi bugünde sütümü içip kitabımı okudum ve pijamalarımı giydim. Uyumam için hiçbir engel kalmamıştı. Yatağıma girdim ve tam uykuya dalacakken birden bire kapı yumruklanmaya başladı. Yatağımdan kalktım ve annem ile babamın odasına gittim. Ama onlar orada değildi. Kardeşime bakmaya gittim ama oda odasında yoktu. Herhalde kapıdalar kardeşim hastalandı hastaneye gittiler zannettim kapıyı açtım ve birden bire yüzüme bir ahtapot sıçrayıp beni sarmaladı. Ne kadar uğraşsam da kurtulamadım. Birden bire gözlerim karardı ve gözlerimi açtığımda gördüklerime inanamadım. Sanki başka bir galaksideydim. Her şey pespembe, ağaçlar şekerden, göller çikolatalı sütten , evler keklerden yapılmıştı. Adeta bir rüyanın içinde gibiydim uzaklardan bir şarkı sesi duydum, hemen saklandım. Sonuçta hiç bilmediğim bir yer ve şarkı söyleyen varlıkların ne olduğunu bilmiyordum. Hemen çikolatalı süt birikintisine girip her yerimi ıslattım ve kamufle oldum. O ne olduğu belirsiz varlıklar kekten eve girdiler ve içeride kardeşimin sesini duydum tam o esnada bir ses duydum:
-Kızım yemek hazır.
Meğerse her şey bir rüyaymış. Rüya olduğuna çok sevindim. Çünkü o varlıkların kardeşime ne yaptığını bilmiyordum .