Görünmez Olsaydım

Bazen kendi kendime düşünürüm. Acaba görünmez olsaydım neler yapabilirdim diye. İlk aklıma gelen yardıma muhtaç olup kimseye derdini anlatamayan insanların kapılarına ihtiyaçları olan şeyleri götürüp bırakmak olurdu. Sonra gizlenmeye gerek kalmadan o insanların nasıl mutlu olduğunu izler,gülüşmelerini dinler ben de mutlu olurdum. Kırmızı ışıkta mendil satan,zorla dilendirilen çocukları kaçırıp Çocuk Esirgeme Kurumuna teslim ederdim.Biraz da eğlenmek isterdim tabi. Mesela arkadaşlarımla saklambaç oynarken birden görünmez olup saatlerce kendimi aratır, sonra da ilk baktıkları yerden karşılarına çıkmak isterdim. Ya da tatilde annemler akşam olduğunda denizden eve çağırırlarken birden görünmez olup yüzmeye devam eder, kısıtlı yediğim abur cuburları bolca yemek isterdim. Ama tüm bunları denedikten sonra tekrar görünür olmak isterim, çünkü görünmez olmak aslında insanların gözünde yok sayılmak, kendini savunmak gerektiğinde cevap verememek, sevdiklerine dokunamamak, kısacası yaşamamak gibi birşey. Ben görünür halimle çok mutluyum.