Görünmez Olmak Ne Güzel!

Bir gün görünmez olduğumu hayal etmiştim ve evet çok heyecanlıydı! İlk önce anlatayım nasıl olduğunu: Uyandığımı sanmıştım ama hâlâ hayaldeymişim meğer. Neyse konudan çıkmayım. Şimdi nasıl olduğunu anlatayım: İlk önce, uyanmıştım sonra her zamanki gibi okula hazırlanıyordum ama annem beni görememişti. ”Jerfi neredesin oğlum?” diye bağırıyordu. Yalan söylemek istemiyorum ama çok komikti ve anneme sesleniyorum buradayım, diye ama duymuyordu. Çok merak ettim ne oldu diye ve en sonunda aynaya bakmaya karar verdim. Bir de baktım ki kendimi göremedim. Bu nasıl olur, diye içimde bağırıyordum ama o an anladım görünmez olduğumu. Yine de biraz garipti denilebilir ama o gün okula gitmedim. Yani kendimi şanslı sayabilirim ama en sonunda uyanınca anneme rüyamdan bahsettim ve çok güldü. Ben de güldüm ve hikaye burada sona eriyor arkadaşlar… Aklıma şu da takılmadı değil: Acaba görünmez olmak mümkün mü? Gün boyu okulda bu düşünce aklımdaydı. Merakım beni sonunda araştırmaya yöneltmişti…