Dünya üzerinde her şey bir düzene bağlı olarak hareket eder. Doğduğumuz ilk andan beri bizden öncekilerin kurduğu bir işleyişin birer parçasıyız. Yani aslında dengeler hep var biz ise bu oyuna eklenen birer piyonuz. Şimdi düşünüyorum da o gücün başındaki insanları, o güçle elde ettikleri her bir şeyi. O güç bende olsaydı acaba Dünya nasıl bir yer olurdu?
Dünya’daki genel sorunlara baktığımız zaman hepsinin ‘insan kaynaklı’ sorunlar olduğunu görüyoruz. Yani daha açık anlatmak gerekirse hepsinin sorumlusu bizleriz. Geçen zamanla birlikte bu sorunların isimleri, türleri değişse de altında yatan fikir hep ‘doyumsuzluk’ değil mi sizce de?
Çıkan savaşları ele alalım mesela. İç savaş da olsa, soğuk savaş da olsa hepsinin nedeni ülkelerin, ülkelerin başındaki insanların daha fazlasını istemeleri değil mi? Bu genel olarak insanın doğasında olan bir şey mi? Çünkü taciz ve tecavüz davalarında sanki insan doğasına ait bir tutummuş gibi görülüyor uzun yıllardır.
Şimdi kendimi bu sorunlardan alıp tüm Dünya’daki liderlerin yerine koyuyorum ve son on yıllık süreci gözümün önünden geçiriyorum. Sırasıyla tutumlarını, yanlışlarını ve doğrularını süzüyorum ama maalesef her seferinde gözümde canlanan tek şey verdikleri kararların doğurduğu sonuçlar oluyor. İnsanların can çekişleri, sırf petrol elde etmek için uğraşan ülkeler tarafından kimyasal silah saldırılarına uğrayışları çıkmıyor aklımdan.
Şimdi ise hayal ediyorum. Hiç bunlar olmadan o güç benim elimde olsaydı ben ilk olarak insanlara kendi ellerindeki ile yetinmeyi öğretirdim. Kendin olanın sana ait olduğunu, başkasının ona el, dil uzatmaya hakkı olmadığını ve uzatanınsa en ağır şekilde cezalandırılacağını anlatırdım. Belki yeterince etkili olabilsem ne bugün Amerika’da yaşayan siyahi insanlar sır ten renkleri yüzünden yıllarca eziyet çekmez, Billie Holiday yazdığı şarkılarda başına gelen şeyleri anlatmazdı. Belki günümüz Türkiye’sinde geç saatlerde insanlar dışarı çıkmaya korkmazdı. Amerika ve Rusya petrol için kan dökmez, Kuzey Kore nükleer silah denemeleri yapmazdı.
Belki böyle yazınca çok şey istiyormuşum gibi geliyor sizlere ama aslında hayalini kurduğum şey insanlık kavramından öte değil. Güç, para, silah, teknoloji ve daha fazlası. Sadece gözümüz bunları görür oldu. İşte belki de artık iyi günleri göremez olduk.