Bir gün dünya ters dönmüş. İnsanlar dünyamızı düze çevirmek için yer çekimi olmadığından gökyüzünde yaşamaya başlamışlar. Fakat bir süre sonra eğlenmeğe ve yer çekimine meydan okumaya başlamışlar. İnsanlar bulutların arasında piknik yapar olmuş. Çocuklar ise havada taklalar atar, bulutlardan geçermiş. İnsanlar sağlıklı leziz su bulutlarından pamuk şeker yapar, dağıtırlarmış. Ama hava durumu kar ya da yağmur olunca çok şiddetli hissederlermiş. Havada süzülmek çok eğlenceliymiş. Ve herkes hava durumunu çok iyi bilir, televizyondaki hava durumu kanallarına gerek kalmazmış. Geceleri çok hızlı hissediyorlarmış. Gökyüzü sabah hep uçan servis, uçan otobüs, uçan arabalarla dolu ve çok kalabalık oluyormuş.
Gökyüzünde gezmek istemeyen huysuz insanlar için büyük boyda ağırlıklar yaptırılır, takılır ve uçmamalarını sağlanırmış. Artık spor salonlarına da gerek kalmıyormuş. Çoğu yavaş yavaş kapanıyormuş. Çünkü ağırlıklar ve halterler havaya kalkıyor ve taşınamaz hale geliyormuş. Ayrıca basketbol, tenis, voleybol gibi topla oynanan sporlarda oynanmıyormuş. Çünkü topu atınca top havalanıp sonsuzluğa doğru ilerliyormuş. Yüzme de yapılmıyor, havuzdaki su damlaları dağılıyormuş. En çok jimnastik yapılıyormuş. Duş almak, yüzmek, çok zor ama eğlenceliymiş. İnsanlar su ihtiyaçlarını sulu bulutlardan karşılıyormuş. Çünkü denizler, barajlar dağılıp damlalar halinde uçuyormuş. Su canlıları için yaşam zormuş. Bitkiler için de…. Toprak dağılıyor, içinde yaşayan canlılar bulutların arasına saklanıyor, orada piknik yapan insanları gıdıklayıp duruyormuş 🙂
İnsanlar hapşırınca, mikroplar çok hızlı yayılıyor, hastalıklar çok hızlı bulaşıyormuş. Tüm insanlar “iyi ki hava dağılmıyor” diye düşünmüşler.
Bir gece uykuya dalan dünya halkı, uyandıklarında yer çekiminin geri geldiğini görmüşler. Her şey yerli yerinde duruyor, herkes rahatça hareket ediyor, gökyüzü yukarıda, yeryüzü aşağıda, tüm işler yolunda. Meğer hepsi rüyaymış, tüm dünya aynı rüyadan uyanınca değerini bilmişler hayatın, ve tüm kaynakların 🙂
DURU OLGUNCAN 4/E
