GİZLİ KAPI

Evet ödevlerim de bitti. Ders çalışacağım kadar da çalıştım. Artık dışarı çıkıp biraz oynayabilirim. Hazırım görüşürüz evim. Aha herkes orada onların yanına gideyim. Bugün ne yapacağız bakalım. Saklambaç mı? Ha beni yenemezsiniz bu benim en iyi olduğum oyun. Baştan söyleyeyim ben ebe değilim. Elif ebe olsun. Hadi saymaya başla saklanacak çok güzel bir yerim var. 1,2,3,4… İşte beni burada bulamazsınız. O da ne bir gölge. Yoksa yeni biri mi. Yanına gideyim. Zaten kimsenin buraya gelmek aklına bile gelmez. Dur kaçma ben seninle sadece dost olmak istiyorum ama o da ne siyah giyimli bir  kadın “danesledoruz” diyerek ellerini sallıyor. O da ne ellerimi hareket ettiremiyorum. Ettirebiliyorum fakat kontrol ettiremiyorum. Tüm vücudumu kaplıyor. Olamaz bir yere gidiyorum. 2 saatlik uzun bir yolculuktan sonra eski bir bina içine girip, “girilmez” yazan kapıyı ardına kadar açmış bulunuyorum. Fakat bir anda sadece rüya gördüğümü fark ediyorum.