Kitabın 120. sayfasına geldiğimde el yazısıyla yazılmış bir cep telefon numarası gördüm. Telefon numarası tanıdığım birinin değildi. Ayrıca kitabı daha dün kendim D&R’dan almıştım ve kitabın ambalajı vardı, ambalajda herhangi bir çizik veya delik de yoktu.
Bunu boş verip numarayı aramaya karar verdim fakat bir sorun vardı telefonumun şarjı bitmişti. Şarjının dolmasını bekleyene kadar kitabı alıp hemen evden çıtım. Evimizin çok yakınında 5 dakika yürüme mesafesi olan bir telefon kulübesi vardı. Oraya elimden geldiğince hızlı bir şekilde gittim. Telefon numarasını yazdım ve bir adam oldukça kendinden emin ve öz güvenle “Evet.” dedi. Ben o anki heyecanımla ” Merhaba efendim! kitabımın üzerinde sizin cep telefon numaranız vardı ben de sizi aradım (Bunu bağırarak demiş bulunuyorum.)” dedim. Adam bana “Ah ne kadar da güzel… olduğun yerde kal! mesajımızı aldıysan bilgi almalıyız. “dedi. “Ne mesajı ?..” dememe fırsat bırakmadan suratıma kapadı. Eve gitmeye kara verecekken 3 dakika içinde bir limuzin önüme çekti ve kapısı açıldı. İçerden bir ses “İçeri gel!” dedi. Ses az önce aradığım adamındı ve hemen içeri atladım. Ona sormak istediğim birçok şey vardı ama soramadım. Çünkü tam ağzımı açacakken sözümü kesti “Evet neler oldu ?” dedi , ben de ” Ne , ne bilgisi ?” dedim . Adam ” Ha… daha o kadar çok bilgin yok ha ?” dedi. ” Eeeee… evet sanırım ” dedim
” Öyleyse bu mektubu al.” dedi adam ve beni evime getirdi. “Kitap bende kalıyor değil mi?” dedim adam evet şeklinde kafasını salladı. Arabadan indim ve araba gitti fakat fark ettim ki kitap arabada kaldı.