Katı disiplinli bir ailenin çocuğu olan Mete, kumral tenli, yeşil gözlü, zeki bir çocuktur. Ailesinden çok en yakın arkadaşı Arda ile vakit geçiriyordur. Arda ile aynı okula gitmekte ve komşulardır. Arda sarı saçlı, kahverengi gözlü bir çocuktur. Yaşıtlarına göre yapısı iri ve kuvvetlidir. Vaktinin büyük bir kısmını video oyunu oynayarak geçiriyordur.
Mete’nin yaklaşık beş altı aydır üzerinde çalıştığı ve gerçek hayatta kullanmak istediği çalışmasını bitirmesine sayılı haftalar kalmıştı. Ve bu zamana kadar en yakın arkadaşı Arda dahil olmak üzere kimsenin bundan haberi yoktu.
Geçen hafta perşembe günü:
Mete tarih dersinden çıkmış ve çok yorgun görünüyordu. Fakat çalışmalarını da bitirmesi gerekiyordu. Arda ile birlikte eve doğru yürürken Mete yine her zamanki gibi ekmek alma bahanesiyle ara sokaklardan birine girdi. Çok telaşlı görünüyordu. Arda da bunu fark etmiş olacak ki Mete’yi takip etmeye başladı. Bu konularda çok tecrübeli değildi hemen fark edilebilirdi. Arda ne kadar dikkatli olmaya çalışsa da heyecandan eli ayağına dolanıyordu. Arda, yerdeki küçük dal parçasına ayağını basınca Mete aniden arkasını döndü ortalıkta kimse yoktu Arda kaçmış olmalıydı. Hemen ardından Mete ara sokaklara sapmaya başladı. İzini kaybettirmeyi başarmıştı. Cebinden anahtarı çıkardı kapı kilitlerini teker teker açmaya başladı, kapıyı ittirdi, kapının gıcırtısı Mete’nin kulağını kapatmasına neden oldu. İçeriye girdiğinde raftan bir kaç kitap aldı. Oldukça kalın ve ağır görünüyorlardı. Kitapları masaya bıraktı, hafiflediğini belli edercesine derin bir nefes verdi ve biraz soluklandı. Birinin onu takip ettiğini anlamış olmalıydı ki dışarı çıktı çalışmalarını kısa bir süreliğine erteleyecekti. Evine doğru yürürken sokağın başında Arda’yı gördü. “Ne yapıyorsun?” Arda çok zeki bir çocuktu Mete’ye doğru bir adım attı. “Ekmek almamışsın.” dedi imalı bir sesle ve Mete’ye doğru ilerlemeye devam etti. “Sakın bir adım daha atma!” dedi Mete. “Mete, ne saklıyorsun?” Mete bu soruyu yanıtsız bırakarak kaçmaya başladı. Arda sakinliğini koruyordu, illa ki bir gün öğrenecekti.
Bugün ise Mete ve Arda çalışmalarını birlikte yapmakta ve yaparken eğlenmektedirler.