İsmim Gizem, 8 yaşındayım, dayımla yaşıyorum. Annemle babamın teknesi 2 yıl önce denizde batmıştı. Onlardan bir daha haber alamadım. Kendimi toparlamam aylar aldı.
Hayatımın değiştiği o gün, sıradan bir gündü. Soğuk bir kış gecesinde yolda yürüyordum. Sonra bir kağıt parçasının cebimden düştüğünü fark ettim. Kağıtta bir adres vardı ve altında bir not yazıyordu. Notta şöyle yazıyordu:
Bu adrese gel.
İlk önce korktum. Ama sonra korkumun yerini merak aldı ve korkmanın bir şeyi değiştirmediğini anladım. Adrese gittim. Ama gittiğim adreste ormandan başka bir şey görmüyordum. Sonra “Hey!’’ diye bağırdım. Hemen ardından davul sesleri çaldı ve sonra yanıma yaşlı bir adam geldi. Dedi ki:
“Ben iyi niyetli bir adamım. Benden korkmana gerek yok.’’ dedi. Ardından konuşmaya devam etti:
“Demek notumu aldın.’’ dedi. Bende “ Evet’’ dedim “Onu sen mi bana verdin?’’ diye sordum. Adam da:
“Evet’’ dedi. Ben şaşırıp kalmıştım. Hayatımda hiç görmediğim bir adam bana o notu nasıl vermişti. Ama adam iyi niyetli biri olduğu için endişelenmedim. Sonra adam beni bir eve getirdi. Evin içinde bir de ne göreyim… 2 yıldır görmediğim ailemi görmüştüm. Annemi görünce mutluluktan yerimde duramadım. Yaşlı adama teşekkür ettikten sonra aileme sarıldım.
Merak etmeyin bu anlattıklarım gerçek değildi.
Bennu UÇAR
2/B NO: 150