Gizemli Adres

Yeniden bir pazartesi günüydü ve ben uyanmıştım. Yataktan kalkmak zor gelse de kalktım ve yüzümü yıkadım. Ardından hazırlandım ve evden çıktım. Yolda halen daha yatağımı düşünsem bile artık çok geçti. Okula girdim, arkadaşlarımla biraz sohbet ettik. Sonra zaten ders vardı. Biraz uykunun etkisiyle, biraz da dalgınlıkla gözlerim aniden kapandı. Yeniden açtığımda ise dördüncü ders bitmişti ve teneffüsteydik. Altı dakika sonra teneffüs bitmişti ve derse girmiştik. Tabii ki hoca her zamanki gibi “Defterleri ve kalemleri çıkarın!” dediğinde kalem kutumu açtım ve gözüme bir not çarptı. Bu nottan ilk başta çok etkilenmesem de iki ders daha geçtikten sonra içimden bir ses notu açmamı söylüyordu. Fakat ben belki başka birinin olabilir düşüncesi ile açmıyordum. Fakat bir süre sonra daha fazla dayanamayarak açtım ve içinde bir adres yazıyordu. Ben heyecanla okul çıkışı bu adrese gitmeyi kafaya koymuştum. Bunu arkadaşlarımla da paylaştıktan sonra onlar da benimle gelmek istediler. Dersler dersler derken okul bitmişti ve annemi arayarak biraz geç kalmak için izin istedim. Annemden de izni aldıktan sonra adrese doğru yürümeye başladık. Ortalama bir saat sonra adrese varmıştık. Bizi çok büyük, çürük duvarlı ve bir kısmı yanmış bir konak karşıladı. İçeriye girmiştik ve hepimiz çok korkmuştuk ama ilerledik. O karanlığın içinde bir gıcırdama sesi gelmişti ve ben tam bağırarak kapıya koşarken bir varlık beni tutmuştu. Aniden ışıklar açılmıştı. Ben her yerde balonlar ve “İyi ki doğdun!” yazan pankartlar görüyordum. Evet, bugün benim doğum günümdü. Ben gerçekten bunu yeni hatırlıyordum. Pastamı gördüm ve ne olduysa o an, ben mumları üflediğim anda oldu. Üflediğim anda başka bir boyuta geçmiştim adeta. Aynı evdeydim fakat burası daha korkunç ve sessizdi. Etraftan çığlık sesleri gelmeye başlamıştı. Ben titremeye başlamıştım bile. En son yüzüme bir yaratık atlamıştı ve çığlıklarımla beraber alarm sesimi duymuştum…