İşte sonunda çok beklediğim 15 tatil gelmişti! Çok ama çok mutluydum. Kardeşim ile birlikte uzun zamandır vizyona girmesini beklediğimiz film, bu gün vizyona girmişti! Ailem ile birlikte o filmi izlemek üzere sinemaya gidiyorduk.
Arabada kardeşimle yolun çabuk bitmesini istiyorduk. Yaşasın! Sinemaya gelmiştik işte film başlamıştı bile. Film çok heyecanlıydı. Eyvah! Biz patlamış mısırları unutmuştuk heyecandan. Neyse ki tam o anda film ara verdi. Hemen anneme ve babama haber verip salondan çıktım. Patlamış mısırları almıştım. Tam salona giriyordum ki yanımda bir koridor olduğunu fark ettim. Acaba orası nasıl bir yerdi?
Film arasının bitmesine daha çok var diye düşündüm ve o koridora doğru ilerlemeye başladım. İlerledikçe bir oda belirdi karşımda. Çok korkmuştum. Kalbim küt küt atıyordu. Kapının üstünde ”GİRİLMEZ!” yazan bir yazı vardı. Anlaşılan o odaya girmemem gerekiyordu. Ama bir o kadar da merak ediyordum. Kapının üstünde yazan o yazıya bakınca merakım daha da artıyordu.
Anlaşılan o odaya girip incelemeden rahat duramayacaktım. Korktuğum için gözümü kapatıp girdim. Aman tanrım! Çocukluğumdan beri merak ettiğim yeri görüyordum o an. Sinema demek böyle ekrana yansıtılıyormuş. Buradan tüm filmi izledim. Ama bir sorun vardı. Çünkü salona geldiğimde ailem beni çok merak etmişlerdi. Annemin gözleri dolmuştu. ”Neredeydin sen yavrum? Çok merak ettik seni.” dedi bütün olanları aileme anlattım.
Neyse ki başımdan geçenleri duyunca pek kızmadılar bana, ama böyle durumlarda merakımı yenmem ve aileme haber vermem gerekliymiş. Ben artık dersimi aldım ve ailemi merakta bırakmamak için gideceğim yeri anında haber vermem gerektiğini öğrendim.
Diğer yazılarda görüşmek üzere!