Bir varmış bir yokmuş. Bir çocuk varmış. Onun ismi Can. Can eğlenceli ve kibar bir çocuktu. Bir gün ormana gitmişti. Orda çok hayvan vardı ama orda çok çöp vardı aynı anda. Can kibar olduğu için ağaçlara yardım etti. Çöpleri geri dönüşüm kutusuna koydu. Artık başka bir gündü. Can aynı ormana gitti ve yine çöp gördü. Toplayıp geri dönüşüm kutusuna koydu. Eve gidip annesine anlatı. Sabahtı yine. Can kalkar kalkmaz ormana gitti. Orda bir siyahlık gördü. O siyahlık, çöpleri bırakıyordu her yere hem de. Can’ın iki gündür topladığı çöpü her yere saçıyordu! Can olanlarla mutlu değildi. “Hey sen! Neden bunu yapıyorsun?” dedi. Siyahlık hiçbir şey demeden kaçtı. Can onun peşinden koştu. Siyahlık bir ağacın ortasından geçti. Can da onun peşinden gitti. Gri bir yere geldi. Can her yere baktı ama sadece etrafında grilik gördü. Can siyahlığı görmedi ama yaşlı bir adam gördü. Yaşlı adama yaklaştı.
-Amca, söyler misiniz burası neresi? diye Can sordu.
-Burası çöp dünyası, dedi yaşlı adam.
-Peki buradan nasıl çıkabiliriz?
-Buradan çıkamazsın ama bu kılıcı almanı istiyorum.
-Kılıç ne işime yarayacak?”
Yaşlı adam “Kılıcı çöpe dokundur görürsün.” diyerek kılıcı Can’a uzattı. Can kılıcı yaşlı adamın ellerinden alıp çöpe dokundurdu. Çöp olduğu yerden kayboldu. Sonra da geri dönüşüm canavarına dönüştü.
-Sonunda ben bir çöp değilim, dedi canavar.
-Sen kimsin acaba?
-Ben Geri Dönüşüm Canavarıyım, dedi.
-Sen nasıl çöpe dönüştün acaba?
-Burası eskiden geri dönüşüm dünyasıydı. Herkes oyun oynayıp güzelce yaşıyordu ve geri dönüşüm yapıyordu. Ama bir gün Çöp Cadısı geldi ve her şeyi çöpe dönüştürdü.” dedi canavar.
-Merak etme, burayı eski haline geri getireceğim!” dedi Can.
Can ve Geri Dönüşüm Canavarı herkese yardım etmek için Çöp Cadısı’ nın bulmaya gittiler. “YARDIM EDİN!” diye bir çığlık duydular. “Kim yardım istiyor?” diye Can sordu. Geri Dönüşüm Canavarı yolda bir çöp yığını gördü ve ağabeyi olduğunu fark etti. geri Dönüşüm Canavarı panik içinde “Can, yetiş. Ağabeyim çöpe dönüşüyor!” dedi. Can hızlıca koştu ve geri dönüşüm canavarının ağabeyine kılıcıyla dokundu. Canavarın ağabeyinin yanındaki tüm çöpler geri dönüştürüldü ve normal haline dönüştü. “Eski halime geri döndüm. Teşekkür ederim.” dedi Canavarın ağabeyi. Yollarına devam ettiler. Sonra önlerindeki devasa çöp kalesini gördüler. Çöp Cadısı’ nın kalesiydi. Oraya çabucak koştular. Kalesine gelen davetsiz misafirlere “Kimsiniz siz?” diye sordu. Can özgüvenle “Biz seni yok etmeye geldik!” dedi. “Beni yok etmek mi? Hahaha haha!” diye Cadı güldü ve güldü. “Hahahay! Tamam o zaman. Dalkavuklar, saldırın!” dediği an kalesinden binlerce çöp canavarı çıktı. Can kılıcını onlara teker teker değdirerek geri dönüştürdü. Cadı çok öfkelenerek “Hayır! Bu nasıl olur?” dedi ve kalenin ön girişinden kaçmaya çalıştı. Can o an cadıyı yakalayıp “Teslim ol cadı!”1 dedi. “Tamam, teslim oluyorum.” diyerek elindeki küçük beyaz bayrağı salladı. Etraftaki her çöp geri dönüştürüldü. Can bir eve girip yatmaya karar verdi. Uyandığı an evindeydi. Annesine çabucak koştu ve “Bu hayatımın en heyecanlı anıydı!” dedi.
SON