Gerçeklikten Uzak

Dünyanın her yerinde sosyal medyanın sıkça kullanıldığı ve bu platformların gün geçtikçe arttığı bir zamanda yaşıyoruz. Photoshop uygulamaları da dahil olmak üzere birçok konuda hayatımızı kolaylaştıran ya da tam tersine zorlaştıran fazlasıyla uygulama var. Bu platformlarda  Peki sizce de bunlar insanların düşüncesini, fikirlerini etkiliyor mu?

Sosyal medya kullanıcıları insanların yarattığı “güzellik” anlayışını kendi hayatlarına uyarlaryıp kendilerini o kavramı ele alarak şekllendirmeye başladı. Özellikle genç insanlar bu güzellik kavramını nitelendiren  paylaşımlara çok dikkat edip kendileri hakkındaki düşünceleri değişiyor. Görünüşüyle güvensizlik yaşayan birçok insan sosyal medyada zorbalığa uğramamak için photoshop uygulamalarını kullanmaya teşvik ediliyorlar. Photoshop uygulamaları da nikotin gibi bağımlılık yapar. Kullandıkça başka bir yer göze çarpar ve orayı da düzeltmek isterken gerçeklikten çıkmış bir fotoğrafa dönüşür. Bir sivilceyi kapatmakla başlayıp kendimize yeni bir burun bile photoshoplayabiliyoruz. “Çok kiloluyum.” cümlesini kullananların arttığı gibi türlü türlü diyet programları üretilip sağlıksız bir şekilde kilo vermeye neden oluyor. Kilosu ve görünüşü hakkında güvensizlik yaşayanların yedikleri yemekler zevk vermemeye başlıyor. Bunlar yetmezmiş gibi kendilerine fiziksel ve rushsal olarak zarar verip kendilerini o güzellik kavramına sığdırmaya çalışıyorlar. Fakat tek yaptıkları şey ruhsal olarak da fiziksel olarak da kendilerini hasta etmek. Bunun sonucunda da anoreksiya, bulimia gibi hastalıklar çıkıyor.

Kendimden örnek verecek olursam, görünüşümle alakalı yıllardır yorum yapılıyor. “Biraz kilo versen iyisin aslında.” veya “Saçını uzat, kısa saç güzel olmamış.” Bir yere kadar özgüvenimle ilgili çok fazla sorunlar  yaşıyordum. Photoshop uygulamalarını çok fazla kullanırken buldum kendimi. Sadece sosyal platformda güzel görünebilmek için kendimi hiç benzemediğim birine dönüştürüyordum. İnternette başka, gerçek hayatta başka birine dönüşmeye başlamıştım. Fotoğraflara baktıkça kendimi tanıyamaz hale geldim. Bunu fark ettiğimde kendimi olduğum gibi kabul ettim ve photoshop kullanmayı kestim. Fakat bunları yapamayan birçok tanıdığım kişi var. Bu olanların hepsi insanların sosyal medyada gösterdiği “güzellik” kavramı yüzünden oldu ve olmaya da devam ediyor.

Sadece fiziksel olarak etkilenmiyoruz. Spotify, Apple Music platformlarının da etkisi oluyor. İnsanların müzik zevkine bakıp kendimizi dinlediğimiz şarkılarda bile güvensiz hissettirebiliyoruz. Başkalarıyla zevklerimiz uyuşmuyor diye kendimizi zevksiz hissedebiliyoruz. Yani sosyal medyada “mükemmel” kavramının kişiden kişiye değişebileceği algısını oluşturamadığımız için insanlar kendilerini toplumsal açıdan güzel, estetik hissedebilmek için photoshop dahil diğer birçok özgüven düşürücü ve gerçeklikten uzaklaştıran yöntemler deniyor. Bazen gerçekten instagram gibi bir platformda tanıştığım insanları gerçekte görünce şaşırıyorum çünkü tanıyamıyorum. Biz kendimizi bu durumlara nasıl düşürebiliyoruz anlayabilmiş değilim. Sanırım toplumun bize uyguladığı baskıdan ve her eksiğimizi yüzümüze vurarak bunu anormalmiş gibi gösterdikleri için.

Sırf kendini toplumun güzellik kavramına göre şekillendiremediği için kendi canını alan insanların haberini okuduğumda içim ürperiyor. Biz başkalarının her eksiğini neden onların yüzüne vuruyoruz, neden bunları zorbalık içinde kullanıyoruz? Bence tek çare dışarıdan gelen sesleri kulağımızı özgüvenimizle kapatıp duymamak.

 

 

 

(Visited 33 times, 1 visits today)