Şu ufacık hayatta birçok insanı severiz. Onların yaşadıklarını anlamaya çalışırız ama bunu ne kadar çok denersek deneyelim aslında tam olarak onların yaşadıklarını anlayamayız.
Eğer bana birinin yerine geçme (Onun yaşadıklarının aynısını yaşamak.) hakkı verilseydi bunu ilk olarak annem üzerinde kullanırdım. Çünkü annem hayatım boyunca yanımda oldu ve olacak. Anneme göre davranışlarımın ona nasıl bir his veriyor. Ona göre benim kişiliğim nasıl? Söylediklerim, yapmayı istediklerim onun aklında nasıl bir ilk izlenim uyandırıyor. Bana bir şey olduğunda onun hisleri… Her gün yaptıkları ve her gün yaşadığı zorlukları…
Bu saydıklarım gibi daha birçok his var ama önemli olan bizim bu duyguları anlamaya çalıştığımız ve anladığımızı sanmamız. Aslında bu duyguları asla gerçek yüzü ile (Yani annemizin hisleri ile.) bilemeyiz.