Etrafıma baktım, her gün her zaman aynı şey. Karar verdim. Bir zaman makinesi yapacağım. Hemen aklımda bir şeyler düşündüm. Gereken malzemeleri topladım ve zaman makinesini yapmaya başladım. Düşündüm “Hangi yıla gitsem acaba?” diye. Geleceği merak ediyorum doğrusu. 2200 yılına gideyim. Hemen zaman makinesine atladım ve yola koyuldum.
Etrafta her şeyin oluşu görünüyordu. Pek bir şey görünmüyordu. Bu yüzden gelecekte neyin nasıl olacağını anlayamadım. Aradan 10 dakika geçti. Sonunda vardım. Etraf çok değişikti. Uçan arabalar hep gökteydi. Binalar 300-400 katları arasındaki bir yükseklikteydi. Gemiyle uçak karışımı bir şey duruyordu ileride. Üstünde “shiplane” yazıyordu. Birden, hızla hareket etti. Hem havada hem de suda neredeyse 300 kilometre hızla gidiyordu. Her yer teknoloji. Etrafıma bakındım ve ne göreyim, küresel ısınma başlıyor yazıyordu koca televizyonda! Korktum! Fakat daha yeni başladı herhalde. Çünkü pek hissettirmiyordu. Köşede duran bir adam gördüm.
-Pardon, ben buraya yeni geliyorum beni gezdirebilir misiniz?
-De makpe steamp?
Ee, anlamadım. Galiba dilleri değişikti. Beni anlamadı. Ben de onu. Başka yerlere baktım. Değişik yaratıklar var. Her yere ateş savuruyor fakat hiçbir yer yanmıyor. 2200 malzemeleri işte. Daha fazla kalamam. Hortumlar, depremler bir sürü felaket oluyor. Çok bunaldım. Buralara alışık olmadığım için bu felaketleri kaldıramam. Bunlar zamanımdan daha güçlü felaketler. Büyük ihtimalle yapılan aşırı teknolojilerden ve küresel ısınmadan. Hemen zaman makinesine atladım. Yılımı kendi zamanıma, yani 2021’e ayarladım. Hemen evime ulaştım. Yatağıma yattım. Düşündüm de kendi zamanım da iyiymiş.