Bana geçmişi değiştirmeyi mi isterdin yoksa geleceği görebilmeyi mi diye sorsalar cevabımı hiç tereddüt etmeden direkt söylerim: Geleceği görebilmek.
Çünkü geçmiş geçmişte kaldı niye değiştireyim ki şu hayata bir kez geliyoruz onu da “Keşke şöyle yapsaymışım.” ya da “Keşke şöyle yapmasaymışım.”, “Keşke geçmişe dönüp de düzeltebilsem.” gibi boş cümlelerle kendimizi huzursuz etmek hiçbir şeyi değiştirmiyor aksine pişman oluyoruz, rahatsız oluyoruz. Ben çoğu zaman şöyle derim “Ne komik anı kaldı bana.” çünkü böylece yaptığım hatalar için kendime kızmak yerine gülerim ve bu benim daha iyi hissetmeme sebep olur. Şimdi biz daha küçüğüz, daha büyük olsaydım da böyle hisseder miydim bilmiyorum çünkü o zaman yapamadığım ve yapmak istediğim şeyleri yapmaya vaktim olmayacak ve büyük ihtimalle şuan düşündüğüm gibi düşünmeyeceğim.
Şimdi neden gelecek diyecek olursak çünkü eğer geleceği bilirsem kendimi ona göre hazırlarım ve diyelim ki benim hayalimde olmak istediğim bir meslek var. Ben o hayalime ulaşıp ulaşamayacağıma bakabilirim ve eğer ulaşabildiğimi görürsem o şey için daha çok çabalarım ve ne olursa olsun o işin peşini bırakmam. Benim aklıma ilk bu geldi ve bunun kötü yanlarının olduğunu da biliyorum ama geleceğin benim için çok önemli olduğu için geleceği seçtim.
Aslında ikinci kez düşününce kötü yanları yok çünkü görmek istemediğim şeyi görmem sonuçta benim kontrolüm altında ama neyse.