Geleceğin Öncüleri

Alarm çalıyordu . Sabah saat 6’ydı . Zengin , 3 konut , 150 km2 arsa ve 1 uluslar arası şirket sahibi Kemal , yatağından kalktı , ellerini yıkadı , yüzüne bakım yaptı ve lüks otelde kaldığı odasından adımını attı . “Günaydın!” diye bağırdı . Hemen arkasından asansörü çağırmak için butona yönelirken bir kapı sesi duydu . Kapıdan göz kamaştırıcı  bir kadın ” Size de günaydın ama burada insanlar uyuyor ! Biraz daha sessiz olabilirdiniz .”  diye bağırdı . Kemal’in çok önemli bir konferansı vardı . Bu konferansta Şebnem diye bir profesör de katılacaktı . Bu profesör içimizde yatan bir gücü uyandırmıştı ve bunun çok kolay bir yöntemini bulmuştu . Bu konferansta bu gücü nasıl açığa çıkaracağımızla ilgili bilgiler verecekti ve Kemal’in bu konferansı kaçıra ihtimali olamazdı .Çünkü Profesör Şebnem’den hemen önce konuşacaktı . Sonra Kemal saatine baktı ve saati saat 06.30 u gösteriyordu . Daha başlamasına 5 saat vardı . Yolun kendisi 2 saatti ve ondan önce de birçok yere uğraması lazımdı . Ama kadının adını öğrenmek istiyordu ve de özür dilemek istiyordu . Kadın çoktan kapıyı kapatmaya başlamıştı . Kemal yüksek ama narin bir sesle kadına seslendi .” Durun kapıyı kapatmayın . Size bir şey demem lazım . ” . Kemal koşmaya başladı ve kapıya yetişti . Kadın bir anda Kemal’i önünde görünce şok oldu , kapıyı kapatmadı . “Yardımcı olabilir miyim ?” dedi kadın . Kemal ise ” Adınızı öğrenebilir miyim ?” dedi . Kadın da biran tereddüt etti ama sonra “Şebnem . Ben Şebnem Akkuş .” dedi . Kemal de ” Ben Kemal Ardalanır .” dedi . Sonra Kemal daha deminki görgüsüzlüğünden dolayı özür diledi ve Şebnem Hanım bu özrünü kabul etti . Şebnem Hanım da bağırdığı için ve stresli olduğu için bağırdığını söyleyip özür diledi . Kemal içinden ” Acaba neden stresli ?” diye geçirdi . Sonra ise sözlere döktü . ” Acaba özel değilse size bir soru sorabilir miyim ? ” . Şebnem Akkuş ise ” Soruya bağlı . ” dide sessiz ve sakin bir tavırla . Kemal” Acaba neden bu kadar streslisiniz ? ” . Şebnem Akkuş ise ” Bugün çok önemli bir işim var . O yüzden bu kadar telaşlı ve stresliyim . ”  Sonra Şebnem Kemal’i içeri çağırdı ve konuşmaya başladılar . Kemal fark etmeden saat 8 olmuştu . Kemal çok özür diledi ve gitmesi gerektiğini söyledi . Kemal ile Şebnem çok iyi bir arkadaş oluşlardı . Kemal uğraması gereken yerlere uğrayıp bazı eşyalar satın aldı . Sonra ise hemen konferans salonuna gitti . Saat 11.30 olmuştu ve birkaç kişi gelmeye başlamıştı . Kemal bekleme salonuna geçti ve konferansın başlamasını beklerken kendi diyeceklerini tekrar etti . Saat 11.30 olmuştu ve konferans başladı tüm ışıklar kapandı . Konuşma yapmak için alkışlar eşliğinde kürsüye çıktı . Tam konuşmaya başlayacaktı ki kalabalığın arasından onu gördü . Şebnem . En ön sıralardaydı . Ne arıyordu burada diye düşündü ama şu an konferansa odaklanmalıydı . Konuşmasını alkışlar eşliğinde bitirdi sonra da izleyicilerin arasına karıştı . Sonra ise sahneye hiç beklemediği biri çıktı . Adını duymuştu ama onun olacağını hiç beklemiyordu . Şebnem alkışlar eşliğinde kürsüye doğru ilerliyordu …