Bir gün Esila ve ben evde oturuyorduk.Aklımıza birlikte yaptığımız çektiğimiz videolara bakmak geldi. Esila benim altı yıldır arkadaşım her bir araya geldiğimizde videolar çekip fotoğraflar paylaşıyoruz.Neler çekmişiz neler paylaşmışız diye videolarımızı izlemeye başladık.Çok komikti, ilkokul zamanından kalma videolarımız da ellerimiz küçük küçük , sesimiz incecik çıkıyordu videoda.
Esila ile beraber keşke o anlara geri dönsek dedik ve Esila’nın beyninde bir ampul yandı. Dedi ki ‘zaman makinası yapalım’ sonuçta biz bilgisayar mühendisiyiz. Ben dedim ki ‘gerçekleşmez belki ama denemeye değer’ dedim. Hemen yola koyulduk.İki ay boyunca sırf buna çalıştık.Tüm zamanımızı bunun için harcıyorduk.Sonunda bitirmiştik ve çok heyecanlıydık.Acaba neler yaşayacağız diye heyecandan ölüyorduk.İkimiz de makinanın içine girdik ve zamanı ayarladık ve ışınlandık.Çok ama çok mutlu olmuştuk.Zamanı tekrar yaşıyorduk her şey film şeridi gibi bizle beraber dönüyordu.Birden makinanın içinde o zamanların içinde küçüklüğümüze dönmek çok hoşumuza gitmişti.
Zaman makinasını ilk biz bulduğumuz için artık çok ünlü olmuştuk ve ne olursa olsun bizi herkez bununla hatırlayacaktı.
