Merhaba, ben Leyla ama arkadaşlarım bana “Ley”der. Size kendimi kısaca tanıtayım. Ben çok kararsız biriyim. Çoğunluk beni sakin biri olarak tanır ama aslında çok çılgın biriyim. Sadece içimdeki çılgın tarafımı bulmak gerekiyor ama neredeyse her zaman sakinimdir. Neyse… Her şey o okul çıkışında başladı. Eve geldiğimde hemen odama gittim. Birden garip bir şey oldu ve kedim Şeker’in konuştuğunu duyabiliyordum. Korkarak: “Sen konuşuyorsun.” dedim. Kedim: “Oh! Sonunda benimle konuşan birisi. Tamam ilk öncelikle kedi mamaları çok kötü. İkinci olarak…” Hem çok şaşırmış, hem sevinç içinde, hem de merak etmiş bir haldeydim. Ertesi gün en sevdiğim arkadaşım Gül’ü gördüm. Onunla sohbet ederken aklıma ona özel gücümden bahsetmek geldi. Ona söylesem bile bana inanmamış gibi bakıyordu. Bunun üzerine kavga ettik ve en sonunda küstük. Komşu olmamıza rağmen. Daha sonra dışarıya çıkarken kapıyı açık unuttum. Kedim dışarıya çıkarak küs olduğumuz komşumuzun kapısına (Yani Güllerin evine) doğru koştu ve kayboldu, sonra kapı açıldı ve içeriden kötü bir koku geldi. O an çok kararsız bir andı. Kendi kendime: “Hadi Ley, karar vermen gerekiyor.” dedim. Şeker’i seviyordum ama bir yandan da korkuyordum. En sonunda kendimi evin içine attım. Ama berbat bir seçimdi. Çünkü ev çok kötü kokuyordu. Hemen oradan çıktım ve eve gittim. Eve gelir gelmez Gül ile nasıl barışacağımı bulmuştum. Ona gücümü gösterecektim.
Koşa koşa Gül’ün evine gittim ve olanları anlattım. Gül artık bana kızgın değildi. Ama ben Gül’e Şeker hakkında bir şey bildiğini sorduğumda Gül bir şey bilmediğini söyledi. “ O zaman Şeker nerede?” diye sordum. İkimizde merak ettik ve burnumuzu tıkayarak içeri girdik. Artık koku o kadar da kötü gelmiyordu. Ben bunları düşünürken odaklanmamı sağlayan şey Şeker’in sesi oldu. Sesi takip ederken yol ikiye ayrıldı. Gül bir tarafa ben bir tarafa gittik. Benim yolumda bir uçurum vardı. Buradan atlayabilecek tek kişi çılgın bendim. İçimdeki çılgın hissi arıyordum ama bir türlü bulamıyordum. En sonunda Şeker için atladım ve başardım. Şeker’i alıp dışarı çıktığımda Gül, çoktan çıkmıştı. Bu garip olayın kaynağını çözemesem de yine de mutluydum çünkü kedimle arkadaşımı geri kazanmıştım.