Fatih, cuma gününde gerçekleşecek Eskişehir gezisi için çok heyecanlıydı. Bir sürü yeri keşfedecek, arkadaşlarıyla eğlenecekti. Bu düşüncelerle uykuya daldı. Ertesi gün, cuma, Fatih hâlâ heyecanlıydı. Arkadaşları ona kiminle kalmak istediğini sorduklarında Fatih “Efe” dedi. Günün ilerleyen saatlerinde, otobüsle Eskişehir’e giderken içinden “Verdiğim en iyi karar.” diye düşündü. Efe, Fatih’in en iyi arkadaşıydı.
Eskişehir’deki otele geldiklerinde, Fatih’in dediği gibi Efe ile bütün gün eğlendiler ve gezdiler. İkinci gün, okul çocukları yeni bir geziye çıkmayı kararlaştırdılar. Bu gezi, Porsuk Çayı’na oldu. İki arkadaş, çayın kenarında yürüyüş yapıp kayığa binmek için sıraya girdiler. Kayığa binerken Fatih, suyun berraklığına hayran kaldı. Ardından, Odunpazarı evlerini gezip, Eskişehir’in lezzetlerini tattılar. Gözlemeleri ve çayları yudumlayarak birbirlerine gülümseyip fikirlerini paylaştılar.
Eskişehir’den geri dönerken çocuklar, kamp hakkında konuştular. Fatih, “Kamp çok güzeldi, bir sürü yer gördük ve seninle gezmek harikaydı!” dedi. Efe de “Katılıyorum. Bu gezi muhteşemdi! Seninle çok yer gezdik.” diye yanıtladı. Okullarına geldiklerinde “Ama Ankara da bir başka.” diye gülüştüler.