Hayatın monotonluğundan bir nebze bile olsa bir kaçış sağlayan sanat insanların kendilerini ifade etmelerinin en güçlü yollarından biridir. Sanat varoluşu gereği insanın ruhuna dokunur, onu ve onun yaşamını yücelterek ölümsüzleştirir. Sanat ile iç içe bir yaşam sürdüren bir kimsenin dünyaya olan bakış açısı değişir, gelişir ve zaman içinde derinleşir.
Günümüzde birçok ‘sanatçı’ kendi kültürleri olan Anadolu’yu; asırlardır süregelmiş, bu süreçte onlarca millet, kültür, din, adet ve geleneğin geçen yüzyıllar içinde eriştiği mükemmel harmanı göz ardı ederek, kim bilir belki de utanarak, Batı’nın etkisiyle çoğunlukla yalnızca dışa dönük bir estetik çaba içine girer.
Görüşümce, milletimiz için gerçek sanat, kendi topraklarımızdan ve kültürümüzden, halkımızdan, gelenek ve göreneklerimizden yararlanabilmektir. Bizim eşi benzeri olmayan kültürümüzden, keşfedilmemiş ufukları, yazılmamış destanları olan vatanımızdan beslenmek, ilham almak duruken Batı’nın bize uzak geleneklerinin etkisi altında kalmak, ırak ve ücra köşelerde sanatın peşine düşmek yerine kendi ülkemizin güzelliklerinin ve özelliklerinin farkına varmak önceliğimiz olmalıdır.
Anadolu insanı ve kültürü, kendine has yapısıyla eserleri ölümsüzlüğe erişmiş insanların temel kaynağıdır. Gür dağlarımız, masmavi denizlerimiz, çok çeşitli kültürel yapımız ve doğal ve beşeri güzelliklerimizin insanımız için ne denli güçlü birer ilham kaynağı olduğu tartışmasız bir gerçektir. Kendi vatanın tarihine ve sanatına saygı duyan, ona gururla bakan kimse sanat ile ölümsüzleşme arzusuna ermiş demektir.
