Sizce Evrendeki her şey insanın emrine mi verilmiştir? İnsanlar her istediği şeye çabucak ulaşıp her istediği şeyi yapabilir mi? Yoksa bu durumlar sadece istisnalar mıdır? İnsanlar belirli temel şeylere ulaşıp gerçekte evrende oluşan çoğu şeylerden yararlanamazlar mı ? Veya sadece bazıları mı bu olanaklardan yararlanabilir? Bu düşüncelerin hepsinden ortak bir çıkarım da sağlanabilir mı? İnsanlar bu olanakları sadece kendileri bir şeyler yaparak veya kendi hareketleriyle mi belirleyebilir yoksa?
Bana kalırsa Evren’in olanaklarının çoğu insanın emrine verilmiştir ama ne yazık ki insanoğlu bu olanakları güncel olarak tüketmekten başka bir şey yapamıyor. Bu çıkarımımın sebeplerini biraz irdelemek gerekirse benim görüşümce özellikle son zamanlarda Evren’in bize her türlü sunmaya çalıştığı olanakları geçmişteki yaralarımızdan dolayı yıkarak, tüketerek ve saldırıyla cevap veriyor ve sanki bütün yaşadığımız sorunlar Evren’in yaptığı şeylermiş gibi suçu kendimizde aramaktansa başka bir şeyi suçlamayı huy edinmiş durumdayız. Oysaki Evren’in bize sunduğu hediyelerden sadece bir kaçının bile değerini bilsek ve hayatımızda olmadığında olacak boşluğu hissetsek belki bu sorunlar hiç biri yaşanmayacak bile. Örnek olarak sadece sevme ve sevilmenin bile değerini bilip bu duygularla herkese ve her şeye yaklaşsak Evren’in bize sağladığı şeylerin yoğunluğunu anlamamıza çok yardımcı olacak iken ne yazık ki tüketim çağının da bize aşılamaya çalıştığı gibi her şeyi tüketip bitirmekten başka herhangi bir şey yapmıyoruz. Çoğu insan çevresindeki güzelliklerin bile farkında değilken Evrendeki çoğu şeyin emrinde olduğunun farkına varması çok zor olduğu gibi yine günümüzde ortak değer verilen en büyük şeyin para olduğunu da işin içine katarsak bu düşünceyi herhangi birine sorsak çoğunlukla, bende Dünyadaki her şey yok ki cevabını alacağımızdan da bir o kadar eminim. Ve aynı zamanda bu durumun farkına varmadığımız sürece de asla Evrendeki her şeyin bizim olamayacağı da yine üzücü ama bir o kadar da doğru bir gerçek. Jack E. Addington’un da dediği gibi “Evren sınır koymaz biz inançlarımızla sınırlarız kendimizi.”.
Sonuç olarak benim fikrimce Evren bize sunabildiğince olanak sunmaya çalışırken biz bu olanakların ve hediyelerin farkına varmadığımız gibi çağımızın düşünce akımlarının da etkisiyle Evren’in bize sunduğu her şeyi görmezden gelip bu olanaklara sahip olduğumuz için minnettar olmaktan ve yararlı bir şekilde kullanmaktansa var olan her şeyi sömürüp tüketmeye ve kendimizi böyle tatmin etmeye çalışıyoruz ne yazık ki.