Kış mevsimini çok severim. Hele bir de kar yağdı mı yerimde duramam. Hemen atarım kendimi dışarıya.
Bir sabah uyandığımda baktım ki kar yağmış.Bulunduğumuz site karlar içinde. Abimle bahçeye çıkıp bol bol oynadık, yerlerde yuvarlandık.Zamanın nasıl geçtiğini anlayamadım bile.Annem bizi eve çağırdı.Ben içeri girmeyi hiç istemiyordum. Abim girdi ama ben kaçtım.Bayağı da uzaklara kaçarak saklandım. Sanırım saklandığım yerde epey uzun süre kalmışım. Annemler beni çok aramışlar. Bakmadıkları yer kalmamış.Bir komşumuz beni görmüş ve anneme söylemiş. Annem sevinçten deliye dönmüş tabi.Beni bulunduğum yerden tutup çıkardılar.Annem boynuma sarılıp ağlamaya başladı.Herkes annemi sakinleştirmeye çalışıyordu.
Nasıl bir hata yaptığımı anladım. Bir daha asla ailemin sözünden dışarı çıkmayacağım.Başıma çok kötü şeyler de gelebilirdi.Bu bana çok büyük bir ders oldu.
