EVSİZ SOĞUK YILLAR

Merhaba , ben Muhammed. Her zamanki gibi yine sabah yedide kalkıp annemle işe gittik ve bugün de mendil satacaktık. Anneme dedim ki ; “Anne artık mendil satmayalım lütfen trafik ışıklarında ki arabaların hiç biri durmuyor anne lütfen.” dedim ama annem; “Oğlum ya  çöp taşıyacağız ya da mendil satacağız zaten ikisinde de aynı parayı alıyoruz eğer bir işte çalışacaksak en iyisi bu.” dedi ama ben anneme dedim ki; “eğer bir pankart yapıp oğlum hasta evimiz olsa beni evimizde beklerdi yazarsak belki mendil alırlar ne dersin?” dedim ama annem ; “hayır oğlum biz diğer dilenciler gibi yalan söylemeyeceğiz ve paramızı kendimiz kazanıp bir ev alacağız.” dedi yıllar yıllar sonra sonunda annem düzgün bir işe girdi ve artık evimiz vardı…………….