Sabah olmuştu, “Yine sıkıcı bir cumartesi sabahı.” diye içimden geçirdim. Yüzümü yıkamak için tuvalete gittim. Uykulu olduğum için bir süre olduğum yerde durdum. Daha sonra içeri girdim. Yüzümü yıkadım ve mutfağa giderken annem ve babamın uyanık olduğunu gördüm. Ne olduğunu sordum ve kısa bir süreliğine iş seyahatine gideceklerini söylediler. Yalnız kalacağım diye düşündüm ama hiç de öyle olmadı. Beni de götüreceklermiş. Eğer yalnız kalsaydım tüm abur cuburlarımı çıkarır film izlerdim. Keşke öyle olsaydı. Neyse, onlara ne zaman gideceğimizi sordum. Yarın gidecekmişiz. Bu yüzden bavulları şimdiden hazırlıyorlarmış. Bana da kahvaltı ettikten sonra kendi eşyalarımı toplamamı söylediler. Masaya oturdum ve pişmiş yumurtamı yemeye başladım. Kalan sütümü de içtikten sonra odama geçtim ve bavulumu hazırlamaya başladım. Kıyafetlerimi, kulaklığımı, kitaplarımı, benim için ne gerekliyse onları bavuluma doldurdum. Annemlere bakmaya gittim. Onlar da hazırdı, bu yüzden yapacak bir şey yok diye odama gittim ve yatağıma uzandım. Birden telefonumdan bir ses geldi. Arkadaşımdan mesaj gelmişti.
Arkadaşım: Hey, nasılsın?
Ben: İyiyim, biraz canım sıkıldı. Sen?
Arkadaşım: Benim de canım sıkıldı.
Ben: Biz yarın iş seyahatine gidecekmişiz, keşke evde kalsaydım.
Arkadaşım: Yaa keşke. Neyse ben sana işlediğimiz konuları daha sonra anlatırım.
Ben: Teşekkürler. Gitmem lazım, görüşürüz.
Arkadaşım: Görüşürüz.
Ailem yine çalışmaya başlamıştı. Ben de evde kalsaydım neler yapardım, diye düşünmeye başladım. Böylece zaman geçiyordu ve canım sıkılmıyordu. Birden babam odama girdi ve yemek için beni çağırdı. Sormadan birden odama gelmelerine nedense sinir oluyorum. Ayağa kalkıp mutfağa gittim. Yemek, yemeye başladık ve yine normal konulardan konuşuyorduk. Yemeğim bitince masadan kalktım ve odama gittim. Uykum gelmişti bu yüzden yattım. Aslında yarın için heyecanlanmaya başlamıştım. Yarının hemen gelmesini istiyordum. Bugün annem beni uyandırmıştı. Kahvaltıdan sonra çıkacağımızı söylediler. Hazırlandım ve mutfağa gittim. Yumurtamı yemeye başladım. Kısa bir süre sonra bitirdim. Ailem son hazırlıkları yapıyordu. En sonunda çıktık. Çıkmamızın ardından birkaç saat geçti ve artık neredeyse oradaydık. Otelde kalacaktık. Otele vardık ve içeri girdik. Lüks bir yere benziyordu. Bavullarımızı aldılar ve biz odaya çıktık. Ben etrafa bakarken annemler odaya geçti ben de arkalarından gittim. Daha sonra aşağıya yemek, yemeye indik. Yukarı çıktık ve ben üzerimi değiştirip uyudum. Ertesi gün dışarı çıktık. Dışarıda dolaşırken bir kedi gördüm. Yavruydu, çok tatlıydı. Acıkmıştı bu yüzden ona çantamdaki birkaç atıştırmalıktan verdim. Sevmiş gibi gözüküyordu. Biraz sırtını sevdim. Tüyleri yumuşacıktı. Ama annem beni çağırıyordu. Burası güzel bir yer gibiydi. 2 gün sonra eve geri dönecektik.
2 gün sonra…
Annem beni uyandırmıştı. Eşyaları toplama vaktiydi. Daha sonra kahvaltıya indik ve hızlıca yemeklerimizi yedik. Odamıza çıktığımızda babam bavullarımızı götürüyordu. Eşyaları arabaya koyduk ve yola koyulduk. Tüm yol boyunca yorgun olduğum için uyudum. Eve varınca babam bagajdan bavullarımızı çıkardı ve eve girdik. Seyahat dönüşü o kadar yorgundum ki hiçbir şey yapmamaya kararlıydım. Bir ara yerimden kalktım ve bavulumu boşaltmaya niyetlendim. İşte o anda bavulumun fermuarını açtım ve karşıma iki gün önce sokakta gördüğüm kedi çıktı. Bu nasıl buraya geldi? Ailemin bu kediyi görmesine izin veremezdim, kızarlardı. Ne yapacaktım? Babamın ayak seslerini duydum ve kediyi hemen dolaba sakladım. Babam odaya geldiğinde yemek vaktinin geldiğini söyledi. İyice telaşlandım çünkü kediyi öylece aç bırakamazdım. Mutfağa gittim ve aceleyle yemeğimi yedim. Birkaç ekmek parçasını kediye götürdüm. Ses çıkarmaması lazımdı, yoksa ailem fark ederdi. Odama geçtiğimde, dolaplaydı. Ona ekmekleri verdim. Ama bunu aileme söylemeliydim çünkü eğer öğrenirlerse çok kızarlardı. Kediyi biraz sevdim ve onu uyutmaya çalıştım. En sonunda başardım. Ama benim de uykum gelmişti. Kedinin gece ses çıkarmamasını umarak ben de uyudum. Ertesi sabah uyandığımda ilk yaptığım şey kediyi kontrol etmek oldu. Evet, uyuyordu. Ailem uyanınca mı, akşam yemeğinde mi söyleseydim? Odamdan dışarı çıktım ve anneme baktım. Daha uyanmamışlardı. Birden kedinin miyavlama sesini duydum. Eğer ona sahip çıkamazsam eşyalara zarar verebilirdi. Ailem uyanana kadar umarım kızmazlar diye umdum. En sonunda yine odamdan çıktım ve babamı gördüm. Odama koştum ve kediyi aldım. Babama götürdüm ve hemen ona bu kediyi sokakta bulduğumu, sahiplenip sahiplenemeyeceğimizi sordum. Ve annem geldi. Kediyi görünce korktu. Ama ona da açıkladım. Babamla biraz konuştular, ve sahiplenebileceğimizi söylediler. Çok sevindim. Artık benim bir evcil hayvanım vardı. Hep bunu istiyordum…