Doğrusunu söylemek gerek bir evcil hayvanın hayatı oldukça ilginç olabilir. Benim dişi kedim Matilda’nın günü onun gözünden böyle geçiyor olsa gerek:
Evimdeki herkesten önce uyanıyorum. Hizmetkarlarım insanlar daha uyanmadıkları için onlar uyanana kadar oyun oynar, temizlenirim. Uyandıkları zaman yemek için miyavlarım ve yemeğimi alırım. Karnımı bir güzel doyurduktan sonra insanların yaptıkları işlere bakarım. Baba iş için dışarı çıkıyor, anne ise temizlik yapıp Kerim’e ödevinde yardım ediyor. Bunların hepsini çok dikkatle izlerim. Kerim benim uyuduğum yerde oturur ve önemli şeyler yapar. Arada beni fırçalar veya sever. Kerim’in önemli işi bitince onun yanına gelir ve oynamak isterim. Bir oyuncak çıkarır ve onunla oynarım. Sonra acıktığım için yemek isterim arada sırada anne ve bazen de Kerim yemeğimi doldurur ve yerim. Sonra bir güzel uyku çekerim ama o sırada ne yaptıklarını bilmiyorum. Sonra uyandığım zaman herkes oyun oynuyor veya yemek hazırlıyor olur. Biraz sonra evde herkes yemek yer, ben dahil. Sonra geri kalan zaman oyun ve temizlenme ile geçer benim için. Kerim ise benimle ilgilenmeye devam eder, bana bir keresinde bir ev bile yapmıştı! Sonra dışarısı kararınca kitap saati gelir. Okunan kitabı dinlerim sonra da yatıp uyurum.
Kedim büyük ihtimal benim ile ilgili bunu gibi bir şeyler düşünüyordur ama hiç bilemem.