ESKİ TELEVİZYONLAR NEREDE?

Eskiden herkes benimle ilgilenirdi ne oldu şimdi de kimse tuşuma bile basmaz oldu? Ben televizyon, neredeyse haftalardır açılmıyorum. Evdeki aile beni aldıklarında o kadar çok izleniyordum ki evdekiler benim için kavga ediyorlardı. Ama birkaç yıl geçince sürekli başka şeylerle uğraştıklarını fark ettim. Evin en küçüğü bile artık içimdeki o neşeli kanalları izlemiyor. Birkaç hafta önce en büyük çocuğun elinde bir cihaz gördüm. İçinde aynı benim gibi videolar vardı. Çocuk video bitti mi diğerine geçiyordu. Parmağıyla videoları kaydırdıkça kaydırıyordu. Benim bile işlemcim yoruldu bu insanlar peş peşe nasıl bu kadar video izliyor yahu! Benim içimde yayınlanan kanallar en azından biraz daha uzunlar izleyenin kafasını karıştırmaz. Niye ben değil de o! Geçen de annelerinin elindeki tabletten dizi izlediğini gördüm. Azıcık izlediği şeye göz atayım dedim resmen içim soğudu. O neydi öyle ya! Bendeki sıcak aile programları dururken onlar mı geçecek beni. Herkesin elinde telefonlar, tabletler. Eskiden olan o pazar akşamı muhabbetlerini çok özlüyorum. Arkadan gelen program sesiyle birlikte sıcak bir hava kaplardı ortamı o soğuk kış gecelerinde. Şimdi ara sıra bakıyorlar kumandama umutlandırıyorlar beni. Sanıyorum ki bu sefer açacaklar beni ama hiçbir zaman sesim çıkmıyor bu evde. İçimde onca belgesel, yemek programı, film var. Peki benim o kaydırmalı videolardan ne farkım var? En azından içimde insanlara yararlı bilgiler de var. Ama insanların derdi kısa ve bilgisiz videolar olmuş. Yani yakında üstüm tozlu bir şekilde atılacağımı hissediyorum.