Bu sabah büyük bir heyecanla uyandım. Nihayet günlerdir beklediğim an gelmişti. Bugün doğum günümdü. Erkenden kalktım. Evde akşamki parti için telaş vardı. Dedemler, amcamlar, teyzemler ve kuzenlerim gelecekti. Bunları düşündükçe daha da heyecanlanıyordum. Tam o sırada kardeşim geldi ve doğum günümü kutladı. Sonra aklıma dışarı çıkmak geldi.
Arkadaşlarımla oynarken zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. Annem seslendi, arkadaşlarımla vedalaştıktan sonra eve girdiğimde herkes bir anda iyi ki doğdun dedi. Sıra hediyelere gelmişti. Herkes hediyesini vermişti. Ama bir tek dedem vermemişti. Dedem elinde eski bir saatle geldi ve doğum günü hediyesini verdi. İlk başta anlayamamıştım daha sonra anladım. “Bir cep saatiydi ama mutlu olduğun zamanı anlıyordu ve o zaman kendiliğinden duruyordu”. O akşam saat hep durdu. Ne zaman mutlu olsam zaman hiç geçmiyordu.