En sevdiğim yer olan Kapadokya’da uçan baloları ilk kez gördüğüm an, hayatımın en heyecanlı anıydı. Uzaktan her biri birer ateş böceği gibiydi. Balonlar havalandıkça ateşleri bir yanıp bir sönüyordu. Ben de o balonlardan birinde olmak istedim ama korkuyordum da. İçim kıpır kıpırdı. Sanırım heyecan böyle bir şeydi. Orada Kathy anneannemi ve Bill dedemi gördüm. Onları çok özlemiştim. Balonları beraber izledik. Günün sonunda hem çok mutlu hem de üzgündüm. Çünkü o çok sevdiğim balonları, Kapadokya’yı, Kathy anneannemi, Bill dedemi uzun süre göremeyecektim. Kim bilir? Belki bir gün bir balona biner onları ziyaret ederim.
(Visited 13 times, 1 visits today)