Bazı insanlar vardır çok zekidir ama inanılmaz tembeldir bütün gün evde oturur televizyon izler. Ama kendini avutmak için de bir sürü bahanesi vardır :” Ben çok zekiyim”,”Ben çok kabiliyetliyim” bunların hepsi boş vaatlerdir çünkü insanı bir başkasından ayıran en önemli özelliği çalışkan olması ve bir işi yapmak için emek sarfetmesidir.
“Bilginin efendisi olmak için önce çalışmanın uşağı olmak gerekir ” ne kadar da anlamlı bir söz değil mi ? İşte esas olay burada bitiyor eğer bir şeyi bşarmayı çok istiyorsak onun uğuruna emek vermek şart. Bir de size şimdi bizzat şahid olduğum başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum bir çocuk vardı o sene üniversite sınavına girecekti.Yola başlamadan önce çocuğa bir sürü uyarı yapıldı “Bu yolu kazasız ve sonu mutlu bitirmek istiyorsan bolca effor ve çalışma lazım.” Çocuk bu tavsiyeleri dinlememiş ve ben nasıl olsa çok zekiyim diye bu öğütleri duymazdan gelmiş.Tabi bazı derslerde özellikle matemetik,fen gibi derslerde kapasite ve zekanın önemi var ancak yine de çalışmanın yerini asla tutmaz.Çocuğun üniversite sınavı maratonu başlamış. Dershane okul yoğunluğu derken çocuk bu yoğunluğunu azaltabilecek en ufak bir şey bile yapmıyormuş.Evde hiç çalışmıyor zekasının arkasına sığınıyormuş en ufak bir eleştiride.Başta sınavları fena gitmiyormuş ama gün geçtikçe ve yoğunluk arttıkça zekanın da önemi olduğu derslerde bile tökezlemeye başlamış.Ailesi çok endişeleniyormuş gidişattan ama çocuğun kimseyi taktığı da yokmuş.Ve sonunda büyük gün geldi de çatmış.Çocuk kendinden çok emin bir şekilde sınava girmiş ama sonuç tam bir hüsran. Kafam zehir gibi yaparım ben sıkıntı yok çalışmayacağım metoduyla başlayan bir sene hüsranla ve üzüntüyle sona ermiş.İşte bu hikayeden de ders çıkararak bunu bir kez daha kanıtlamış olduk zeka çalışmanın yerini asla dolduramaz bizi birbirimizden ayıran sarf ettiğimiz emektir.Ancak tabi bazı konularda zekanın da önemi vardır örneğin kendi alanlarında uzmanlaşmış bilim insanları zekaları olmadan bu seviyeye gelebilirler miydi ? Hiç sanmıyorum.
Yani sonuç olarak ben çoğu konuda emeğin zekanın ötesinde olduğu kanaatindeyim tıpkı Aziz Sancar gibi.Bir insan bir konuyla ilgili ders olsun bilimde bazı branşlar olsun emek vermeden hiç ilerleme kaydedemez ve en önemlisi gelişmenin en önemli yolu olan çaba sarf etmeyi kavrayamaz ve zekanın emekten daha önemli olduğunu düşünerek çok büyük bir yanılgı içerisinde kalır.