Uzay… Uçsuz bucaksız, sonsuz bir kavram… Bizim onu keşfetmemizi öylece bekliyor. Her şey güzel Ay’a gidelim, Mars’a araç yollayalım, Hubble ile karşı galaksileri izleyelim ama her şeyin olduğu gibi bunun da bir maliyeti var. Bol sıfırlı dolarlar…
Elon Musk’ı çoğumuz tanıyoruz. Elon amcamız geçen günlerde kalkışından sonra dik bir biçimde geri inebilen bir roket yaptı. Peki, ne uğruna? Para mı? Hayır. Hali hazırda zaten 7 sülalesine zengin bir hayat yaşatacak parası var. Onun amacı bizi bekleyen uzay. O para kazanmak yerine uzayı keşfetmeyi tercih etti. Neyse konumuz Elon değil. Bizim konumuz bu girişiminin maliyeti. Mars projesi 200 Milyar Dolar. Evet, yanlış okumadınız. 200 Milyar… 200.000.000 . Yok, bu milyon. Bizim Elon amcamızınki bu; 200.000.000.000 .Peki bu parayla ne yapabiliriz?
200 tane Los Angels Lakers satın alabilirsiniz(Neden bilmiyorum…)
235 tane Airbus A380 alabilirsiniz(Hani o filmlerde gördüğümüz 3 sıralı 850 kişilik uçak var ya; işte ondan)
Onlarca Pablo Picasso tablosu satın alabilirsiniz. Bu tablo bugüne dek en yüksek paha biçilmiş sanat eseri. Pablo Picasso’nun ‘Les Femmes d’Alger’ yani ‘Algerli Kadınlar’ adlı tablosu geçen yıl Katarlı bir aileye 180 milyon dolara satılmış. Airbus’ınızla Katar’a uçup ikna edici bir konuşma yaparsanız dönüşte tablo da sizinle uçakta olabilir.
Süper lig’i 235, Premier Lig’i 30, LaLiga’yı 46 kere alabilirsiniz.(Artık her şekilde bütün kupalar sizin!)
Bütün insanları bir günlüğüne (3 öğün) besleyebilirsiniz…
İşte asıl problem burada başlıyor. Bütün bu bol bol sıfırlı dolarlar uzayın keşfine mi yoksa insanlığa mı harcanmalı. Yazımın sonunu sürpriz bırakıyorum ve Intersaller’ı izleyerek bunu size bırakıyorum…
