Ülkemizde maddiyat açısından sıkıntı çeken birçok insan var. Bu insanlardan bazıları oturup dilencilik yapıyor, çocuklarını da dilendiriyor ama diğer insanlar gerçekten çabalayıp para kazanmaya çalışıyor. Kazanamamalarının sebebi de iş bulamamaları. Neden iş bulamıyorlar? Neden bu insanların hakları yeniliyor? Cevap çok basit, hiçbir şey bilmeyen beyinsiz insanları sırf tanıdıkları var diye üst kademelere geçiren o akılsız insanlar yüzünden, bu yerleri gerçekten hak edenler oralara giremiyor. Sonra da devlet büyüklerimiz bu ülke neden bu halde diye düşünüp duruyor. Acaba neden bir düşün bakalım.
Benim asıl konum temel gıdalar için belirlenen fiyatlar devlet desteği ile her bütçeye uygun hale getirilip fiyatlarda sabitlemeye gidilmelidir fikrini savunup savunmamam. Bu fikre katılıyorum çünkü yukarıda bahsettiğim emekleri boşa giden insanlar da düzgün şartlar altında yaşayabilsin. Sabit bir fiyat olsun, tabii ki bu fiyat düşük olmalı, maddi durumu iyi olmayanlar da alabilsin istediği yerden. Sabit fiyat olmadığında maddi durumu kötü olan insanlar bin bir çeşit market geziyor ucuzunu bulup alabilmek için. Genellikle kendine uygun bir şey de bulamıyorlar yine ülkemizin ekonomisi harika olduğu için sadece zenginler iyi şeyler yiyor, içiyor ve kullanıyor; geri kalanlar önemsiz zaten. Ekonomi o kadar kötüleşti ki artık devletin indirebileceği son fiyat bile maddi durumu kötü olan insanlara çok gelebilir. Eskiden yüz elli liralık ayakkabıyı pahalı diye almazdım. Şimdi sekiz yüz lira vermeden iyi bir basket ayakkabısı bile alamıyoruz. Saçma sapan beş liradan satılan tişörtler elli lira olmuş, zaten gıda ürünleri çokça pahalı. Durumu iyi olmayanlar sağlıklı bir şekilde beslenemiyor ki. Bu yüzden hepsi hastalıklarla savaşıyor. Hastalığı için ilaç alması gerekiyor, ilaca da parası yetmediği için vefat ediyorlar, sonar arkada gözü yaşlı çocuklar. Para kazanmak için çocuklar da okula gitmiyorlar dışarda araba camı temizliyorlar, mendil, su ve benzeri şeyler satıyorlar. Bazıları araba tamircilerinde çalışıyor, bazıları hırsızlık yapıyorlar. En kötüsü de intihar bile ediyorlar. İnsanın canından değerli bir şey var mı? Onlar bu saçma düzende yaşamaktansa ölmeyi tercih ediyorlar. Gıdaların fiyatlarının düşürülmesi yanında keşke zengin insanlar o övündükleri paralarının bir kısmını da bağışlasalar bu yardıma muhtaç insanlara. İşte bunlar yapıldığı zaman insanlar hayattan zevk alabilecek ve bu şekilde birlik olmayı öğreneceğiz.
Sonuç olarak, gıda fiyatları her bütçeye uygun hale getirilmeli, zenginler maddi durumu kötü olanlara para, yiyecek, giyecek ve benzeri konularda yardım etmeli. İnsanlar hak ettikleri yerde yaşamalı ve hak ettiği yerde çalışmalı, torpille üst makamlara geçmemeli.