Her okul elinden geldiğince öğrencilere eşit hak ve fırsatlar vermeye çalışır. Tabii bu her zaman tam bir şekilde hiçbir okulda olmaz,olamaz. İster istemez her okulda daha fazla göze batan öğretmenlerce daha fazla sevilen ve kayrılan insanlarla karşılaşmak mümkün. Tabii ki bu öğrencinin öğretmene nasıl davrandığı ile doğru orantılıdır ve ailesinin de öğretmenle ilişkisi de çok önemlidir.
Ben bir okulda her öğrencinin öğretmenler tarafından aynı gözle bakıldığına inanmıyorum ya eşit ilgi ile yaklaşıldığına ancak işinde gerçekten profesyonel olan öğretmenler bunu yapabiliyor. Bence öğretmenlerin öğrenciye sempatisinin fazla olması ile ilerlemek yerine onu belki tanımayan 3.şahıs olarak olaylara karışmalıdır ki böylelikle herkes eşit olmuş olur.
Ben şu ana kadar birçok öğretmenin dersine girdim ve öğrencilere eşit değer gösteren öğretmen sayısının gerçekten çok az olduğunu fark ettim. Bu her okulda maalesef var ve bu ayrımcılık o öğrenciyi gerçekten ne kadar iyi etkilese de her konuda diğer öğrenciler adına pek de öyle olmuyor. Ben de eskiden çok kayrılmıştım ve baya üst seviyelerdeydi bu hem tek bir öğretmen tarafından değil okuldaki tanımadığım öğretmenler ve okul sahibi tarafından da. Bu gerçekten çok güzeldi ve kendime güvenim hep artıyordu aynı zamanda egom da öyle. O okuldan ayrıldıktan sonra ilk başta alışamadım çünkü beni sürekli özel biri gibi hissettiren bir yer artık yoktu ve zor olsa da ilk başta bu düzene alıştım ve sonra fark ettim ki bu düzenin içinde de kayrılan birkaç kişi olduğunu fark ettim. Aslında bakarsanız bu o kişiyi de çok iyi etkilemiyor çünkü ayrım yapılan yer okul içi ama okul dışında nasıl olduklarını nasıl olmaları gerektiğini unutup sürekli belli bir koruma altında olduklarını düşünüyorlar.
Pozitif ayrımcılık diye bir şey de vardır aslında bunun anlamı bir öğrenci eğer gerçekten diğerlerinden farklı zeka yapısı ya da belli bir farklılığı varsa onun bu farklılığının üstüne giderek onun önünü açıp potansiyelini kullanmasını sağlar. Bu aslında çoğu öğrenci tarafından hoşgörü ve pozitiflikle karşılanır fakat eğer herhangi bir bunun dışındaki ayrımcılığa bu isimle hitap ediliyorsa bu hiçbir öğrenci için pozitif olamaz.
Sınıf olarak bakacak olursak bu sınıfın kendine güven oranını düşürür ve eğer sürekli bir kişi bir konuda örnek gösteriliyorsa bu sınıfın özgüvenini ve moralini zamanla düşürür. Bu dediğim olayı da yaşadım aslında o kişi sanki bir üstün kişilik gibi gösteriliyordu resmen ne yaparsa doğruydu. Böyle yapılması cidden kimseyi iyi etkilemez kayırılan kişi okul içinde iyi dışarda uyum sağlayamayan egoist birine bürünür. Geri kalan ise kendine güvensiz okula karşı isteksiz soğumuş biri olur çünkü ne yaparlarsa yapsınlar emeklerinin karşılığını alamazlar bazen alırlar aslında ama o da onlara pek inandırıcı gelmez.
Kayrılan kişi kendini özel herkesten farklı biri gibi hisseder fakat aslında gerçek hayat hiç beklediği gibi olmaz. Diğer kişilerin de büyük çoğunluğu kendine güvensiz ve gerçek hayatta çok çekingen olurlar ama bazı kişiler de asla pes etmeden tüm olumsuzluklara rağmen kendine güvenini yitirmeden bir şekilde bir şeyler yapmaya çalışırlar ve bu eşit olmayan ayrımcılık tek onları iyi etkiler. Çünkü onlar kendi ayakları üstünde bir yerlere gelebilmiştir ve kolay da yıkılmazlar.