Pablo Picasso, “Eğitim bireyin özgür yaratıcılığını kısıtlar.” derken, Lev Tolstoy ise tam aksine, “Eğitim insanın toplumsal sorumluluklarını anlamasına yardımcı olmaktadır.” demiştir. Bu iki zıt görüşten hangisinin daha doğru olduğunu söylemek zor çünkü bu durum insandan insana değişebilir. Aslında her iki görüşün de haklı yönleri vardır.
Özellikle günümüzde, ülkemizdeki eğitim sistemi ele alındığında, bireyin özgür yaratıcılığının kısıtlandığı söylenebilir. Çünkü mevcut sistem, tüm öğrencilerin aynı düşünce biçimini kavrayıp aynı bilgileri öğrenmesini beklemektedir. Başarılı bir kariyer sahibi olabilmek için öğretilen her şeyi eksiksiz öğrenmek ve doğru anlamak gerekmektedir. Ancak bu durum, öğrencilerin farklı yetenek ve ilgi alanlarına sahip olduğu gerçeğini göz ardı etmektedir. Eğer eğitim sistemi gerçekten ideal olsaydı, tüm öğrenciler derslerinde mükemmel başarı gösterirdi. Oysa her bireyin farklı alanlarda parladığı göz önünde bulundurulmadan, tüm öğrencilerin aynı kriterler üzerinden değerlendirilmesi doğru bir yaklaşım değildir.
Öte yandan, eğitim tamamen gereksiz veya zararlı olarak da görülmemelidir. Lev Tolstoy’un belirttiği gibi eğitim, bireylerin toplumsal sorumluluklarını anlamasına yardımcı olur. Topluma faydalı bireyler yetiştirmek için eğitim gereklidir. Ancak önemli olan eğitimin bireyin yaratıcılığını kısıtlamadan, onun özgün düşünme becerisini geliştirmesine fırsat tanıyan bir sistemle verilmesidir.
Eğitim hem bireyin toplumsal sorumluluklarını anlamasına yardımcı olmalı hem de onun özgün düşünme ve yaratıcılık becerilerini desteklemelidir. Gerçek anlamda başarılı bir eğitim sistemi, bu iki unsuru dengeli bir şekilde sunabilen sistemdir.