Bugün okuldan dönerken otobüs camından dışarı baktım. Hava tam bir bahar havasıydı. Gökyüzü mavi, ama aralarda süzülen birkaç beyaz bulut vardı. Onları izlerken dalıp gittim. Aklımda bir düşünce belirdi: “Eğer bir bulut olsaydım, hayatım nasıl olurdu?”
Bulut olmak çok güzel bir şey gibi geliyor. Özgürsün, kimse seni kısıtlayamaz. Rüzgar seni nereye götürmek isterse oraya gidersin. Denizin üstünde süzülür, dağların tepesinde durup manzaraya bakarsın. Belki de bir şehirden diğerine gidip dünyanın farklı yerlerini görürsün. Kulağa harika bir macera gibi geliyor, değil mi?
Ama sonra bir an durdum. Her güzel şeyin bir bedeli vardır. Bulut olmak da kolay değil. Bir gün yağmur olup yere düşmen gerekir. İnsanlar senden memnun kalır mı, yoksa şikayet mi eder? Tarlalarına can suyu verdiğin çiftçiler mutlu olur, ama piknik yapmak isteyenler senin yağmurun yüzünden sinirlenir. Belki de bir fırtınaya dönüşüp insanlara zarar verirsin istemeden. Bulut olmak ne kadar özgür görünsede bir sorumluluk taşıdığını fark ettim.
Otobüs bir kırmızı ışıkta durdu. Tam o anda bir grup çocuk parkta koşup oynuyordu. Bir tanesi yere uzanmış, gökyüzüne bakıyordu. Küçük elleriyle arkadaşlarına bir bulutu gösterdi. Sanırım bir şekil benzetmesi yapıyordu. “Bakın o bulut bir kediye benziyor.” dedi. Çocukların neşesini görünce içim ısındı. Eğer bir bulut olsaydım, şekillerimle çocukları eğlendirebilirdim. Onların kahkahalarını duymak güzel olurdu.
Otobüs hareket etti, ben de düşünmeye devam ettim. Bir bulut olsam, sadece yağmur yağdırıp gölge yapmakla yetinmezdim. Belki bir şairin ilham kaynağı olurdum. Veya bir ressamın tuvalinde yer alırdım. Belki de bir gezgin, benim şeklimi fotoğraflayıp dünyaya gösterirdi. Bulut olmak, düşündüğümden daha derin anlamlar taşıyor olabilir.
Eve vardığımda gökyüzüne bir kez daha baktım. O beyaz bulutlar hala oradaydı. “Eğer bir bulut olsaydım.” diye mırıldandım kendi kendime. Ama sonra fark ettim ki insan olmak da çok farklı değil. Biz de hayatımızda özgür olmak istiyoruz, sorumluluklar taşıyoruz ve bir şekilde başkalarına dokunmaya çalışıyoruz.
Belki de önemli olan bulut olmak ya da insan olmak değil. Önemli olan, ne olursan ol, anlamlı bir şeyler yapabilmek. Gökyüzündeki bulutlara son bir kez bakıp içeri girdim. O gün içimde bir şekilde hafiflemiş hissettim.