Düştüğüm O An

Bir akşam arkadaşım Belis’in evinde otururken birden şimşek çaktı. Nerden bilebilirdim ki bunun bir işaret olduğunu… Yağmur yağıyordu. Ben aşağı inip yağmurda ıslanmak istediğimi söyledim ama Belis çok tepede olduğumuzu ve ve şimşek çakabileceğini söyledi fakat ben korkmuyordum. Aşağı indik ve ben dans etmeye başladım ama Belis korkmuş kenarda oturuyordu. Galiba haklıydı inmemeliydim. Kafamda bir şimşek hissettim ve koşmaya başladım ama geç kalmıştım. Bayılmışım! Gözümü bir sofrada açtım bir aile ramazan sofrası kurmuştu. Bir küçük kız vardı Belis’e benziyordu ve bana doğru yaklaşınca kendimi balkonda atlamaya çalışırken buldum. Altımda bir polis vardı ve bana ne gördüğümü sordu ben de “Bütün aile sofranın etrafında oturmuş, bir taraftan yemek yiyor, bir taraftan konuşuyorlar ve bir kız hala bana korkunç bir şekilde bakıyor.” dedim ve kendimi yanlışlıkla yere bıraktım. Bu bir mucize hâlâ yaşıyorum çünkü yerdeki tahta masanın üstüne düşmüşüm. Sadece bir bacağım alçıda şuanlık. Yarın doktora gideceğim . Ha bir de şuan Belis ve kendi ailemin yanında kanepede yatıyorum . İYİYİM.