Sanat… Kendisi o kadar geniş bir alana sahip bir konu ki. Resim çizmekten tutun şiir yazmaya kadar birçok farklı dala uzanır sanat. Peki neden binlerce insan için bu kadar önemlidir? Çünkü sanat denen şey insanın zamanına, enerjisine, yaratıcılığına ve kendi benliğine tamamıyla ihtiyaç duyar. Kimsenin beş gün içerisinde sanatın herhangi bir dalında kaliteli bir ürün çıkartması beklenmez. Peki sanatları üzerinde bu kadar uğraşmış sanatçılar adlarını dünyaya duyuramamışsa boşa mı zaman harcamıştır?
Vincent Van Gogh, Pablo Picasso, Leonardo da Vİnci, Claude Monet gibi isimlerin sanatın resim dalında birçok eserlerinin bulunduğunu hepimiz biliyoruz. Hepsinin ölmüş olduğunu fakat eserlerinin dünya çapında tanınmış ve önem görmüş olduğunu da. Dikkatlice düşünürsek yaptıkları işleri bunu sevdikleri için değil de tanınmak için yapmış olsalardı eğer asla elde ettikleri başarıyı elde edemezlerdi.
Başka bir örnek olarak sporcuları ele alırsak, bu insanların belirledikleri başarıya ulaşmaları çok acı bir yoldan gerçekleşiyor. Hepsinin hayatında neredeyse yemek yemek, uyumak ve spor yapmaktan başka bir şey yapmadıkları evreler var. Eğer bu işi sadece dünyaya isimlerini duyurmak için yapıyorlarsa kendilerine eziyet etmekten başka bir şey olmuyor. Ayrıca artık sosyal medya sayesinde tanınmak veya ün sahibi olmak aşırı derecede basit bir hal almış durumda. Bu kadar basit ve acısız yoldan halledilebilecek bir olayı büyük acılar ve fedakarlıklarla elde etmeye çalışmak saçmalık olur.
Ayrıca zaten bir insan yaptığı işi severek yapıyorsa eğer bunu ünlü olmak için kullanmasına gerek kalmaz. Başarısı ve bu işe olan tutkusu adının da duyulmasını sağlar. Yani dünyaya adını duyuramayan bir sporcu veya sanatçı asla boşa zaman harcamıyordur. Tam tersine işini severek, coşkuyla ve de tutkuyla yapıyorsa asla ama asla boşa zaman harcadığı söylenemez. Çünkü o kişi bu hayatta her ne yapmak istiyorsa onu yapabilecek cesarete ve öz güvene sahip demektir. Kendisine gerek akrabaları gerek arkadaşları tarafından diretilen kalıplaşmış mesleklere yönelip istemediği bir hayatı yaşamak yerine istediği şeyi yapabilme cesaretliliğini göstermiş demektir. Peki bu durum karşısında kim bu insanların isimlerini dünyaya duyuramamış oldukları için boşa zaman harcadığını öne sürebilir ki? Zaten bütün bunları yaşayan insanların isimlerini de dünyaya duyurması an meselesi demektir. Zaten ünlü olunmadıkça boşa zaman harcandığını düşünen insanları oldum olası hiç anlayamadım. Ben kendi istediğimi yaptıkça ve bununla gurur duydukça tanımadığım insanlar tarafından takdir edilmeyi önemli bulmak bana çok saçma geliyor.