Yaklaşık 20 senedir özel timler tarafından komando olarak eğitiliyorudum. Ve hala da devem ekmekteyim. Tek istediğim şey barış içinde bir hayat, dünya idi. O yüzden bırakmayı hiç ummuyodum. Her gün daha çıka gelip daha fazla çalışmaya yöneliyordum. Yine normal bir gündeyken bizleri gerektiğinen fazla zorlamaya başlamışlardı. Hele ben… Komandoların arasında en iyi ve en üst seviyede / rütbede olan bendim. Düşünün bir de bana neler çektirdiklerini. Her neyse 1 sene boyunca bu şekilde çok sık bir eğitim verdiler. Sanki bir şey vardı ama söylemiyolardı. Son 1 hafta içinde haberlerde değişik şeyler olyordu ve biz komandolar bu konudan şüpelenmeye başlamıştık. En sonunda aramızdan bir kişi cesaret ederek generalin yanına gitti ve sordu ama azar işiterek odadan atıldı. Ben o sırada anlamıştım kesin birşeyler dönüyor diye. 1 hafta daha sonra daha kötü ve büyük şeyler oldu. Sanki olaylar sırasıyla kötüden kötüye gidiyor ve biz bundan az değişik olmuyor değildik. Ve sonra bir grup çetesi ellerinde bulunan kendi kimyasal yaptıkları bir füze ile ülkeyi tehdit ettiler. Bu füzel bulunduğu şehirdeki gaz maskesiz çoğu kişiyi öldürebilecek seviyede bir şeydi. Yani binevi atom bombası. Yerleri tespit edilememişti para miktarı yapmayız dediler ama bu para miktarı ülkeyi çökertecek miktarda idi. Ve liderler bir karara ulaşamadı. Aynı zamanda blöf yaptıkları söyleniyodu. Bu bombadan bulundukları yerde toplam 5 tane vardı ve bu ciddi bir riskti. Yanıma hapisteki bir komandoyu koydular yaşlı ama bilgili bir adam. Yerlerini tespit ettikten sonra bu adamla gideceksin operasyona dendi. Ve ada üzerinde oldukları ortaya çıktı. Dalış ekipmanları verildi ve 7 kişilik gruplar oraya yönlendirildi. Fakat kötü haber ise hepsi ölmüştü ve sadece ben ve o adam kalmıştık. Adamı neden seçtiklerini orda anlamıştım silah üzerinde mükemmel maarifetleri vardı bombadaki çip kodunu çıkartıp imha etmemiz gerekiyordu 4 ü imha edilmişti ama son 1 tane vardı ve çok koruma altındaydı. O yaşlı adam onları oyalamayı başarıp beni füzeye yönlendirdi. Ve ben çözmeyi başarmıştım. En sond adadan çıktık ve o ada bombalandı. Yaşlı adamla çok yakın olmuştuk onu geri döndüğünde tekrar hapse atacaklardı bende onun isteğiyle öldü dedim personel lere . Ve giderken bana bir kitap bırakmıştı. kitabın 116. sayfasını çevirdiğimde karşımda el yazısıyla yazılmış bir telefon numarası vardı. Ve o numaraya mesaj attığımda tüm operasyonların gizlilik bilgilerini öğrenmiştim. VE sonra acaba melek miydi diye içime çekip mecbur olarak işime devam ettim. Her zaman çok güzel bir anı olacaktı bu.
Dünya İçin İş Başında
(Visited 45 times, 1 visits today)