Dünden ders çıkar, bugünü yaşa, yarın için umut et.” sözüne katılıyorum ancak tamamen değil. İlk kısmı “Dünden ders çıkar…” bana göre çok doğru. Dün yaşandı ve bitti, artık dün yaşanmışlar için üzülmeye gerek yok ya da pişmanlık duymaya çünkü bunların ne bir faydası var ne de değiştirme imkanımız. Dün yaptıklarımız, aldığımız kararlar doğru olmayabilir; bizler bu hataları bir daha yapmamak için daha önce yaptıklarımızdan ders çıkarmalıyız.
İkinci kısmı “…bugünü yaşa…” da bana göre doğru. Bugünün, şu anın tadını çıkarmak gerek. Bugünü bir daha asla yaşamayacağız, bu yüzden şu anın kıymetini bilmeli ve anın tadını çıkarmalıyız. Bugün çok kıymetli. Dün yapmış olduğumuz hataları düzeltmek ve yarın için hazırlanmak için bir fırsat sunuyor.
Son kısma geldik, “…yarın için umut et!” buna katılmıyorum. Umut etmek sadece düşlemek ve istemektir. Ancak hedeflerimize ulaşmak için istemek yetmiyor, aynı zamanda çalışmalı ve çaba göstermeliyiz. Yarın için umut etmek güzel bir duygu ancak bu umudu gerçekleştirmek için aksiyon almak da gerekir. Umut, motivasyon kaynağı olabilir ancak başarıya ulaşmak için çaba harcamak ve adımlar atmaktan da kaçınmamalıyız.