Dun, bugun, yarin

Albert Einstein’ın “Dünden ders çıkar, bugünü yaşa, yarın için umut et!” düşüncesine katılıyorum. İnsanlar geçmişinden ders çıkarmalı, bugünü yaşamalı ve yarını umut etmeli. Peki neden?

İnsan eğer dün yaptığı hatadan ders çıkarmazsa bugün ve yarın da aynı hatayı yapmaya devam eder. Buna bir örnek verelim;

Ayşe diye bir kızımız olsun. Bu kız derslerine hiç çalışmasın, her anlamda tembelliği sebebi ile başarısız olan kilolu bir kız olsun. Bu kızımız önemli bir sınava girecek ve bu sınava da hiç çalışmadı, haliyle başarısız oldu. Bir sonraki sene tekrar girmek için sınava kayıtlarını yaptırdı ama önceki ders almadığından yine çalışmadı yine başarısız oldu ve bu böyle devam etti. Aynı zamanda kilo vermeyi heves etti, diyete başladı. Fakat ertesi gün dayanamadı ve diyetini “Nasıl olsa yarın devam ederim.” diyerek bozdu. Fakat Ayşe yine şaşırtmadı ve her şeyi ertesi gün de diyetini erteleyerek yemeye devam etti.

Bugünü neden yaşamamız gerektiğine gelirsek, şu anda yaşadığımız her saniyenin tadını çıkarmalı ve düzgün bir şekilde kullanmalıyız. Eğer verimsiz geçirirsek vaktimizi, yarın pişman oluruz. Buna da bir örnek verelim;

Yine Ayşe kızımız bizimle olsun. Bugün diyetini bozduğu için pişman olacak. Neden mi? Çünkü yapmak istediğinin tam tersi oldu, kilo vermek yerine kilo aldı. Sınavında başarısız olduktan sonra daha önce çalışmadığı için pişman olmuştu Fakat ders çıkarmadığı için yine çalışmadı. Hali ile yine gelecekte Ayşe pişman olacak. Bugün yaptığımız herhangi bir davranış yarını çok farklı açıdan etkiler. Bu yüzden bugünü kaliteli, düzgün bir şekilde geçirmeliyiz.

Peki yarını umut etmek? Yarını umut etmezsen bugün yaşamımızın bir anlamı olmaz. Sonuçta yarın için bir hedefim olmazsa, bir umudum olmazsa benim bugün çalışmamın, düzgün bir şekilde yaşamamın, anın tadını çıkarmanın hiçbir anlamı kalmayacak çünkü madem bir hedef yok neden yapayım? Önümde bir hedef olmadan bugünü yaşamanın bir anlamı yok. Buna da bir örnek verelim;

Ayşe ilerde doktor olmak, insanlari iyilestirmek istiyor olsun. Fakat Ayşe çalışmıyor. Bu Ayşe’nin hatası fakat eğer Ayşe hayal kurmak istemiyorum olsaydı o zaman şu anda çalışmaması normal gelirdi çünkü önünde bir hedef yoktu.

Sonuç olarak insan unu önemseyip hata lafına bakmalı, bugünü önemseyip anı yaşamalı, yarını düşünüp, umup geleceğe göre hareket etmelidir. İnsan bunu bir başkası için değil kendi için yapmalıdır.

(Visited 5 times, 1 visits today)