Domuzlar memeli hayvan türlerinin içinde yer alırlar ve en çok Avrasya’da bulunurlar. Domuzlar hem et hem de ot yerler. Koyun ve inekler gibi çiftliklerde yetiştirilebilirler.
Domuzlar eğitilmesi, evcilleştirilmesi kolay hayvanlardır. Domuzların çok sert kılları vardır ve fırça yapımlarında da kullanılır.
Domuzlar bir hamileliklerinde en fazla 6 ile 12 yavru arasında doğurabilirler ve en kötüsü de kendi yavrularını yiyebilirler. Domuzların sürekli suya ve çamura gitmelerinin sebebi ter bezlerinin olmamasıdır. Çok sıcaklarda vücutlarını güneşten korumak için çamura giderler. Bizim dinimizde domuz etini yemek haramdır.
Evcil olmayan türleri yaban domuzu olarak adlandırılır. Evcil domuzun tersine zamanını, çamur birikintilerinde yuvarlanmakla geçirmez. Arada bir çamur banyosu yapar, ama bu yalnızca serinlemek veya derisindeki parazitlerden kurtulmak içindir. Bayağı yaban domuzunun değişik bir burun yapısı vardır. Bu değişik burnu sayesinde her şeyi yapabilir. Mesela yemek arar, burunları çok keskindir. Burunları çok iyi koku alır. Kocaman dört tane azı dişleri vardır. Bunlardan iki tanesi alt çenede, iki tanesi de üst çenededir. Bu yüzden erkek yaban domuzuna ”AZILI” denir. Bu domuzlar yalnız yaşarlar. Dişlerini silah yerine kullanırlar onların savunma silahlarından birisidir. Genel kanının aksine, azılılar dişileri için ölümüne kavga ederler. Azı dişleri iki alt çenede, iki üst çenede olmak üzere dört tanedir.